„Mnisi, pouczę was o siedmiu
destynacjach osób i realizacji wygaszenia przez nie-utrzymywanie.
Słuchajcie, i bacznie uważajcie na to co powiem”. „Tak,
czcigodny panie”, odpowiedzieli ci mnisi. Zrealizowany rzekł to:
„A jakie, mnisi, jest te siedem
destynacji osób?
Tu, mnich praktykuje w ten sposób:
'Gdyby tego nie było, to nie byłoby moje; to nie będzie i to nie
będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'.
Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest
przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy
stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego
stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z
całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się
realizującym wygaszenie w interwale.
Na przykład, kiedy żelazna kula była
ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć, i
zostać wygaszony. Tak też, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby
tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie
moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on
równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany
do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który
jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie
porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie
porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania
istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym
zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym
wygaszenie w interwale.
Tu, mnich praktykuje w ten sposób:
'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie
będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'.
Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest
przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy
stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego
stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z
całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się
realizującym wygaszenie w interwale.
Na przykład, kiedy żelazna kula była
ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć
wznieść się i zostać wygaszony. Tak też, mnich praktykuje w ten
sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i
to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to
porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do
istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią
wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni
nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych
tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych
tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie
ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje
się realizującym wygaszenie w interwale.
Tu, mnich praktykuje w ten sposób:
'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie
będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'.
Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest
przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy
stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego
stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z
całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się
realizującym wygaszenie w interwale.
Na przykład, kiedy żelazna kula była
ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć
wznieść się i zostać wygaszony tuż przed wylądowaniem na ziemi.
Tak też, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie
byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje,
co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie
jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania.
Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest
spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie
porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie
porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania
istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym
zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym
wygaszenie w interwale.
Tu, mnich praktykuje w ten sposób:
'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie
będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'.
Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest
przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy
stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego
stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z
całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się
realizującym wygaszenie przy lądowaniu.
Na przykład, kiedy żelazna kula była
ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć i
zostać wygaszony przy wylądowaniu na ziemi. Tak też, mnich
praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje;
to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do
istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany
do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią
wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni
nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych
tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych
tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie
ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje
się realizującym wygaszenie przy lądowaniu.
Tu, mnich praktykuje w ten sposób:
'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie
będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'.
Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest
przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy
stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego
stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z
całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się
realizującym wygaszenie przy lądowaniu.
Na przykład, kiedy żelazna kula była
ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć i
upaść na małą wiązkę słomy czy patyków. Wytworzyłby się
ogień i dym, ale gdy ta mała wiązka słomy czy patyków
wyczerpałaby się, i nie uzyskałby więcej opału, zostałby
wygaszony. Tak też, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie
było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co
istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on
równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany
do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który
jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie
porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie
porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania
istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym
zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym
wygaszenie przy lądowaniu.
Tu, mnich praktykuje w ten sposób:
'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie
będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'.
Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest
przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy
stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego
stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do
pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z
całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się
skierowanym pod prąd, udając się do królestwa Akanittha.
Na przykład, kiedy żelazna kula była
ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć i
upaść na dużą wiązkę słomy czy patyków. Wytworzyłby się
ogień i dym, ale gdy ta duża wiązka słomy czy patyków
wyczerpałaby się, spaliłby las albo gaj, aż osiągnąłby krawędź
pola, krawędź drogi, krawędź kamiennej góry, krawędź wody,
krawędź ładnego kawałka ziemi, i wtedy, jeżeli nie dostałby
więcej opału, zostałby wygaszony. Tak też, mnich praktykuje w ten
sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i
to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to
porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do
istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią
wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni
nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych
tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych
tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie
ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje
się skierowanym pod prąd, wiedzionym do królestwa Akanittha.
A czym jest realizacja wygaszenia przez
nie-utrzymywanie? Tu, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie
było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co
istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on
równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany
do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który
jest spokojny', i w pełni zrealizował ten stan. Porzucił
całkowicie dogłębne tendencje do wyobrażenia; porzucił
całkowicie dogłębne tendencje do pożądania istnienia; porzucił
całkowicie ignorancję. To nazywa się realizacją wygaszenia przez
nie-utrzymywanie.
Takie, mnisi, jest te siedem destynacji
osób i realizacja wygaszenia przez nie-utrzymywanie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.