AN V, 165 Zadawanie pytań

Czcigodny Sariputta odezwał się do mnichów: „Przyjaciele, mnisi!” „Przyjacielu”, odpowiedzieli ci mnisi. Czcigodny Saruputta rzekł to: „Przyjaciele, ktokolwiek zadaje pytania drugiej osobie, czyni to z pięciu powodów czy z jakiegoś poszczególnego powodu, jednego z tych pięciu. Jakich pięciu? Ktoś zadaje pytanie drugiej osobie z powodu swej ograniczoności i głupoty; ktoś ma złe pragnienia, motywowany pragnieniem zadaje pytanie drugiej osobie; ktoś zadaje pytanie drugiej osobie jako sposób obraźliwej krytyki; ktoś zadaje pytanie drugiej osobie z powodu swej chęci dowiedzenia się; i ktoś zadaje pytanie drugiej osobie z myślą: 'Jeżeli gdy zapytany przeze mnie, odpowie poprawnie, to dobrze; ale jeżeli nie odpowie poprawnie, dam mu poprawne wyjaśnienie'. Przyjaciele ktokolwiek zadaje pytania drugiej osobie, czyni to z pięciu powodów czy z jakiegoś poszczególnego powodu, jednego z tych pięciu. Przyjaciele, ja zadaję pytanie drugiej osobie z myślą: 'Jeżeli gdy zapytany przeze mnie, odpowie poprawnie, to dobrze; ale jeżeli nie odpowie poprawnie, dam mu poprawne wyjaśnienie'”.