Poruszenie przez utrzymywanie

SN 22: 7

W Savatthi. „Mnisi, pouczę was o poruszeniu przez utrzymywanie i o nieporuszeniu przez nie-utrzymywanie. Słuchajcie i bacznie uważajcie na to co powiem”. „Tak czcigodny panie”, odpowiedzieli ci mnisi. Zrealizowany rzekł to:

„A jak, mnisi, jest poruszenie przez utrzymywanie? Tu, mnisi, niepouczony przeciętniak, nie szanujący szlachetnych i nieobeznany z ich Dhammą, nie szanujący prawdziwych ludzi i nieobeznany z ich Dhammą, uważa materię za ja, czy ja jako posiadające materię, czy materię jako w ja, czy ja w materii. Ta jego materia zmienia się i staje odmienna. Ze zmianą i odmianą tej materii, jego świadomość staje się zajęta zmianą tej materii. Poruszenie i konstelacja mentalnych stanów zrodzona z zajmowania się zmianą materii pozostaje, wprawiając jego umysł w obsesję. Ponieważ jego umysł uległ obsesji, jest on przestraszony, zestresowany, i zaniepokojony i przez utrzymywanie jest poruszony.

Uważa uczucie za ja ... percepcję za ja ... determinacje za ja ... świadomość za ja, czy ja jako posiadające świadomość, czy świadomość jako w ja, czy ja w świadomości. Ta jego świadomość zmienia się i staje odmienna. Ze zmianą i odmianą tej świadomości, jego świadomość staje się zajęta zmianą tej świadomości. Poruszenie i konstelacja mentalnych stanów zrodzona z zajmowania się zmianą świadomości pozostaje, wprawiając jego umysł w obsesję. Ponieważ jego umysł uległ obsesji, jest on przestraszony, zestresowany, i zaniepokojony i przez utrzymywanie jest poruszony. To w taki sposób, mnisi, jest poruszenie przez utrzymywanie.

A w jaki sposób, mnisi, jest nieporuszenie przez nie-utrzymywanie? Tu, mnisi, pouczony szlachetny uczeń, szanujący szlachetnych i obeznany z ich Dhammą, szanujący prawdziwych ludzi i obeznany z ich Dhammą, nie uważa materii za ja, czy ja jako posiadające materię, czy materię jako w ja, czy ja w materii. Ta jego materia zmienia się i staje odmienna. Mimo zmiany i odmiany tej materii, jego świadomość nie staje się zajęta zmianą tej materii. Żadne poruszenie i konstelacja mentalnych stanów zrodzona z zajmowania się zmianą materii nie pozostaje wprawiając jego umysł w obsesję. Ponieważ jego umysł nie uległ obsesji, nie jest on przestraszony, zestresowany, i zaniepokojony i przez nie-utrzymywanie nie staje się poruszony.

Nie uważa uczucia za ja ... percepcji za ja ... determinacji za ja ... świadomości za ja czy ja jako posiadające świadomość, czy świadomość jako w ja, czy ja w świadomości. Ta jego świadomość zmienia się i staje odmienna. Mimo zmiany i odmiany tej świadomości, jego świadomość nie staje się zajęta zmianą tej świadomości. Żadne poruszenie i konstelacja mentalnych stanów zrodzona z zajmowania się zmianą świadomości nie pozostaje wprawiając jego umysł w obsesję. Ponieważ jego umysł nie uległ obsesji, nie jest on przestraszony, zestresowany, i zaniepokojony i przez nieutrzymywanie nie staje się poruszony. To w taki sposób, mnisi, jest nieporuszenie przez nie-utrzymywanie.

SN 22: 8

W Savatthi. „Mnisi, pouczę was o poruszeniu przez utrzymywanie i o nieporuszeniu przez nie-utrzymywanie. Słuchajcie i bacznie uważajcie na to co powiem”. „Tak czcigodny panie”, odpowiedzieli ci mnisi. Zrealizowany rzekł to:

„A jak, mnisi, jest poruszenie przez utrzymywanie? Tu, mnisi, niepouczony przeciętniak, nie szanujący szlachetnych i nieobeznany z ich Dhammą, nie szanujący prawdziwych ludzi i nieobeznany z ich Dhammą, uważa materię tak: 'To moje, tym jestem, to moje ja'. Ta jego materia zmienia się i staje odmienna. Ze zmianą i odmianą tej materii, powstaje u niego żal, płacz, ból, smutek i rozpacz. Uważa uczucie ... percepcję ... determinacje ... świadomość tak: 'To moje, tym jestem, to moje ja'. Ta jego świadomość zmienia się i staje odmienna. Ze zmianą i odmianą tej świadomości, powstaje u niego żal, płacz, ból, smutek i rozpacz. W taki sposób, mnisi, jest poruszenie przez utrzymywanie.

A w jaki sposób jest nieporuszenie przez nie-utrzymywanie? Tu, mnisi, pouczony szlachetny uczeń nie uważa materii tak: 'To moje, tym jestem, to moje ja'. Ta jego materia zmienia się i staje odmienna. Ze zmianą i odmianą tej materii, nie powstaje u niego żal, płacz, ból, smutek i rozpacz. Nie uważa uczucia ... percepcji ... determinacji ... świadomości tak: 'To moje, tym jestem, to moje ja'. Ta jego świadomość zmienia się i staje odmienna. Ze zmianą i odmianą tej świadomości, nie powstaje u niego żal, płacz, ból, smutek i rozpacz. W taki sposób, mnisi, jest nieporuszenie przez nie-utrzymywanie”.