Mahanidana Sutta

D15

Tak usłyszałem. Pewnego razu Zrealizowany przebywał wśród Kurów w mieście Kammasadamma. Wtedy czcigodny Ananda podszedł do Zrealizowanego, oddał mu hołd i usiadł z boku po czym rzekł do Zrealizowanego to: - Cudownym to jest, wspaniałym to jest, jakim głębokim jest to współzależne powstawanie i jakim głębokim się wydaje. Ale dla mnie jawi się ono jako całkiem proste. - Nie mów tak Anando, nie mów tak Anando. To współzależne powstawanie jest głębokie i głębokim się wydaje. To przez nie postrzeżenie i brak penetracji tej Nauki, to pokolenie jest jak splątany motek, poplątana nić, sterta trawy i nie wyszło poza zatracenie, chorą destynację, królestwo żałości, samsarę. Na pytanie, Anando czy jest to z czym jako warunek jest starość i śmierć, odpowiedź brzmi: jest. Na pytanie z czym jako warunek starość i śmierć? Odpowiedź jest: z narodzinami jako warunek, starość i śmierć. Na pytanie, czy jest to z czym jako warunek są narodziny ... istnienie ...utrzymywanie ... pragnienie ... uczucie ... kontakt ... sześć baz ... imię-i-materia, odpowiedz brzmi: jest. I tak Anando z imieniem-i-materią jako warunek, świadomość, ze świadomością jako warunek  imię-i-materia, z imieniem-i-materią jako warunek, kontakt ... uczucie ... pragnienie ... utrzymywanie ... istnienie ... narodziny, z narodzinami jako warunek starość i śmierć, żal, płacz, ból i smutek i rozpacz dochodzą do istnienia, takie jest powstanie tej całej masy cierpienia.

Z narodzinami jako warunek, starość i śmierć. To zostało powiedziane. Jak to jest Anando, że z narodzinami jako warunek starość i śmierć, powinno być widziane w ten sposób: gdyby nie było narodzin wcale, w żaden sposób jakichkolwiek i gdziekolwiek mianowicie bogów jako bogów, duchów jako duchów, istot jako istot, ludzi jako ludzi, zwierząt jako zwierząt, ptaków jako ptaków, gadów jako gadów – gdyby nie było narodzin żadnych z tych stworzeń jako takich – gdyby narodziny były całkowicie nieobecne, ze wstrzymaniem narodzin czy pojawiłaby się śmierć? - Nie Panie.- Zatem Anando, to jest powód, to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek starości i śmierci, mianowicie narodziny.

Z istnieniem jako warunek, narodziny. To zostało powiedziane. Jak to jest Anando, że z istnieniem jako warunek narodziny, powinno być widziane w ten sposób: gdyby nie było istnienia wcale, w żaden sposób jakiegokolwiek i gdziekolwiek, mianowicie zmysłowego istnienia, materialnego istnienia, czy niematerialnego istnienia, gdyby istnienie było całkowicie nieobecne, ze wstrzymaniem istnienia czy pojawiłyby się narodziny? - Oczywiście, że nie Panie.- Zatem Anando to jest powód, to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek narodzin, mianowicie istnienie.

Z utrzymywaniem jako warunek istnienie. To zostało powiedziane. Jak to jest Anando, że z utrzymywaniem jako warunek istnienie, powinno być widziane w ten sposób: gdyby nie było utrzymywania wcale, w żaden sposób, jakiegokolwiek i gdziekolwiek, mianowicie zmysłowego utrzymywania, utrzymywania poglądów, utrzymywania reguł i rytuałów, utrzymywania wiary w ja, gdyby utrzymywanie było całkowicie nieobecne, ze wstrzymaniem utrzymywania czy pojawiłoby się istnienie? - Oczywiście, że nie Panie. - Zatem Anando to jest powód to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek istnienia, mianowicie utrzymywanie.

Z pragnieniem jako warunek utrzymywanie. To zostało powiedziane. Jak to jest Anando, że z pragnieniem jako warunek utrzymywanie, powinno być widziane w ten sposób: gdyby Anando nie było pragnienia wcale, w żaden sposób jakiegokolwiek i gdziekolwiek, mianowicie pragnienia widzialnych form, pragnienia dźwięków, pragnienia zapachów, pragnienia smaków, pragnienia dotyków, pragnienia idei, gdyby pragnienie było całkowicie nieobecne, ze wstrzymaniem pragnienia czy pojawiłoby się utrzymywanie? - Oczywiście, że nie Panie. - Zatem Anando to jest powód to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek pragnienia, mianowicie utrzymywanie.

Z uczuciem jako warunek, pragnienie. To zostało powiedziane. Jak to jest Anando, że z uczuciem jako warunek pragnienie, powinno być widziane w ten sposób: gdyby Anando nie było uczucia wcale w żaden sposób jakiegokolwiek i gdziekolwiek, mianowicie uczucia zrodzonego z kontaktu oka, uczucia zrodzonego z kontaktu ucha, uczucia zrodzonego z kontaktu nosa, uczucia zrodzonego z kontaktu języka, uczucia zrodzonego z kontaktu ciała, uczucia zrodzonego z kontaktu umysłu, gdyby uczucie było całkowicie nieobecne, ze wstrzymaniem uczucia czy pojawiłoby się pragnienie? - Oczywiście, że nie, Panie. – Zatem Anando to jest powód to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek pragnienia, mianowicie uczucie.

Ale Anando, w zależności od tego uczucia, pragnienie, w zależności od pragnienia, poszukiwanie; w zależności od poszukiwania zysk; w zależności od zysku, antycypacja, w zależności od antycypacji potrzeba i pożądanie; w zależności od potrzeby i pożądania, przywiązanie; w zależności od przywiązania, posiadanie, w zależności od posiadania, zazdrość; w zależności od zazdrości, ochranianie; w zależności od ochraniania, podjęcie pałek i noży, walka, dysputy, kłótnie, obmowa, kłamanie i rozliczne złe niekorzystne rzeczy dochodzą do istnienia. To zostało powiedziane. Jak to jest, Anando, że z ochranianiem podjęcie pałek i noży, walka, dysputy, kłótnie, obmowa, kłamanie i rozliczne złe niekorzystne rzeczy dochodzą do istnienia, to powinno być widziane w ten sposób: gdyby Anando nie było ochraniania wcale w żaden sposób, jakiegokolwiek i gdziekolwiek, gdyby ochranianie było całkowicie nieobecne, ze wstrzymaniem ochraniania czy doszłoby do podjęcia pałek...? - Oczywiście, że nie Panie.- Zatem Anando to jest powód to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek podjęcia pałek..., mianowicie ochranianie.

Z zazdrością jako warunek, ochranianie. To zostało powiedziane. Jak to jest, Anando, że z zazdrością ochranianie, powinno być widziane w ten sposób: gdyby Anando nie było zazdrości, wcale w żaden sposób jakiejkolwiek i gdziekolwiek, czy pojawiłoby się ochranianie? - Oczywiście, że nie Panie. - Zatem Anando to jest powód to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek ochraniania, mianowicie zazdrość.

Z posiadaniem jako warunek zazdrość ...przywiązanie ...potrzeba i pożądanie ... antycypacja ... zysk... pragnienie ... poszukiwanie. To zostało powiedziane. Jak to jest Anando, że z pragnieniem jako warunek, poszukiwanie, powinno być widziane w ten sposób: gdyby Anando nie było pragnienia wcale w żaden sposób jakiegokolwiek i gdziekolwiek, mianowicie pragnienia widzialnych form, pragnienia dźwięków, pragnienia zapachów, pragnienia smaków, pragnienia dotyków, pragnienia idei, gdyby pragnienie było całkowicie nieobecne, ze wstrzymaniem pragnienia czy pojawiłoby się poszukiwanie? - Oczywiście, że nie, Panie. - Zatem Anando, to jest powód, to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek poszukiwania mianowicie pragnienie.

I tak Anando, te dwie rzeczy jako dualność spotykają się w uczuciu. Z kontaktem jako warunek, uczucie. To zostało powiedziane. Jak to jest Anando, że z kontaktem jako warunek uczucie, powinno być widziane w ten sposób: gdyby Anando nie było kontaktu wcale w żaden sposób jakiegokolwiek i gdziekolwiek, mianowicie kontaktu oka, kontaktu ucha, kontaktu nosa, kontaktu języka, kontaktu ciała, kontaktu umysłu, gdyby kontakt był całkowicie nieobecny, ze wstrzymaniem kontaktu czy pojawiłoby się uczucie? - Oczywiście, że nie, Panie. - Zatem Anando, to jest powód, to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek uczucia, mianowicie kontakt.

Z imieniem-i-materią jako warunek, kontakt. To zostało powiedziane. Jak to jest Anando, że z imieniem-i-materią jako warunek kontakt, powinno być widziane w ten sposób: Anando te symbole, te znaki, te oznaczenia, te indykacje przez które imię-ciało jest opisane, gdyby były nieobecne czy kontakt desygnacja pojawiłby się w materii-ciele? - Oczywiście, że nie, Panie. - Anando te symbole, te znaki, te oznaczenia, te indykacje przez które materia-ciało jest opisane, gdyby były nieobecne czy kontakt opór pojawiłby się w imieniu-ciele? - Oczywiście, że nie, Panie. - Anando te symbole, te znaki, te oznaczenia, te indykacje przez które imię-ciało i materia-ciało są opisywane, gdyby były nieobecne czy kontakt desygnacja i kontakt opór pojawiłyby się? - Oczywiście, że nie, Panie. - Anando te symbole, te znaki, te oznaczenia, te indykacje przez które imię-i-materia jest opisane, gdyby były nieobecne, czy pojawiłby się kontakt? - Oczywiście, że nie, Panie. - Zatem Anando, to jest powód, to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek kontaktu, mianowicie imię-i-materia.

Ze świadomością jako warunek, imię-i-materia. To zostało powiedziane. Jak to jest Anando, że ze świadomością jako warunek, imię-i-materia, powinno być widziane w ten sposób. Gdyby Anando świadomość nie zeszłaby do matczynego łona, czy imię-i-materia skonsolidowałoby się w matczynym łonie? - Oczywiście, że nie, Panie. - Jeżeli po zejściu do łona matki, świadomość wycofałaby się, czy imię-i-materia zostałoby doprowadzone do tej sytuacji? - Oczywiście, że nie, Panie. - Jeżeli Anando świadomość zostałaby odcięta u jeszcze młodego chłopca czy dziewczynki, czy imię-i-materia doszłoby do wzrostu, rozwoju i pełni? - Oczywiście, że nie, Panie. - Zatem Anando, to jest powód, to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek imienia-i-materii, mianowicie świadomość.

Z imieniem-i-materią jako warunek, świadomość. To zostało powiedziane. Jak to jest Anando, że z imieniem-i-materią jako warunek jest świadomość, powinno być widziane w ten sposób: jeżeli Anando świadomość nie uzyskałaby oparcia w imieniu-i-materii czy przyszłe powstanie i dojście do zaistnienia narodzin, starości i śmierci i cierpienia pojawiłoby się? - Oczywiście, że nie, Panie. - Zatem Anando, to jest powód, to jest przyczyna, to jest powstanie, to jest warunek dla świadomości, mianowicie imię-i-materia. Dotąd Anando człowiek może się rodzić czy starzeć czy umierać czy upadać czy powstawać dotąd jest sposób desygnacji, dotąd jest sposób języka, dotąd jest sposób opisu, dotąd jest sfera zrozumienia, dotąd jest kontynuacja samsary jako pojawienie się w sytuacji, dotąd mianowicie jak jest imię-i-materia ze świadomością.

Jak Anando człowiek pojmuje „ja”? Anando, człowiek pojmuje „ja” w odniesieniu do uczucia: „Moje ja jest uczuciem”, „Moje ja w rzeczywistości nie jest uczuciem, moje ja jest pozbawione uczucia”, „Moje ja w rzeczywistości nie jest uczuciem, ale ani też moje ja jest pozbawione uczucia, moje ja czuje, jest w naturze mojego ja odczuwać”.

Anando, temu kto mówi: „Moje ja jest uczuciem” odpowiada się tak: „Trzy uczucia są przyjacielu, mianowicie przyjemne uczucie, bolesne uczucie, ani-przyjemne-ani-bolesne uczucie, które z tych trzech uczuć uważasz za 'ja?'”. Anando, kiedy człowiek czuje przyjemne uczucie, w tym czasie nie czuje on ani bolesnego, ani ani-bolesnego-ani-przyjemnego uczucia. Kiedykolwiek Anando człowiek czuje bolesne uczucie, w tym czasie nie czuje on ani przyjemnego uczucia, ani nie czuje ani-bolesnego-ani-przyjemnego uczucia. Kiedykolwiek Anando człowiek czuje ani-bolesne-ani-przyjemne uczucie, w tym czasie nie czuje ani przyjemnego, ani nie czuje bolesnego uczucia. Przyjemne uczucie Anando, jest nietrwałe, determinowane, powstałe współzależnie, w naturze jego leży wyczerpanie, zanik, przemijanie, wstrzymanie. Bolesne uczucie Anando, jest nietrwałe, determinowane, powstałe współzależnie, w naturze jego leży wyczerpanie, zanik, przemijanie, wstrzymanie. Ani-bolesne-ani-przyjemne uczucie Anando, jest nietrwałe, determinowane, powstałe współzależnie, w naturze jego leży wyczerpanie, zanik, przemijanie, wstrzymanie.

Ten komu wydaje się gdy trwa przyjemne uczucie (bolesne uczucie, ani-bolesne-ani-przyjemne-uczucie) „To moje ja”, również wydaje się gdy te samo przyjemne uczucie zanika: „Moje ja zanikło”. I tak, ten kto uważa „moje ja jest uczuciem”, pojmuje ja jako będące tutaj i teraz nietrwałym, będącym mieszanką przyjemności i bólu w naturze którego jest powstawanie i upadanie. Dlatego Anando, pojmowanie „Moje ja jest uczuciem”, nie jest poprawne.

Anando, temu kto mówi: „Moje ja w rzeczywistości nie jest uczuciem, moje ja jest pozbawione uczucia” odpowiada się tak: „Ale przyjacielu gdyby nie było wcale uczucia, czy można by powiedzieć „ja jestem”? -Oczywiście, że nie Panie. - Zatem Anando pojmowanie:„Moje ja w rzeczywistości nie jest uczuciem, moje ja jest pozbawione uczucia", nie jest poprawne.

Anando, temu kto mówi: „Moje ja w rzeczywistości nie jest uczuciem, ale ani też moje ja jest pozbawione uczucia, moje ja czuje, jest w naturze mojego ja odczuwać” odpowiada się tak: „Gdyby wszystkie uczucia przyjacielu, jakiekolwiek, były nieobecne, ze wstrzymaniem uczucia czy można by powiedzieć 'Oto czym ja jestem'”? - Oczywiście, że nie, Panie. Zatem Anando pojmowanie: „Moje ja w rzeczywistości nie jest uczuciem, ale ani też moje ja jest pozbawione uczucia, moje ja czuje, jest w naturze mojego ja odczuwać”, nie jest poprawne.

Anando, powiedzieć o mnichu, którego umysł jest tak wyzwolony, że jego pogląd to: „Po śmierci Tathagata jest (...Tathagata nie jest; Tathagata zarówno jest jak i nie jest; Tathagata ani jest ani nie jest) nie byłoby właściwym. Dlaczego tak jest? Jak daleko Anando jest tu desygnacja, jak daleko jest tu sposób desygnacji, jak daleko jest tu wypowiedź, jak daleko jest tu opis, jak daleko jest tu sposób wypowiedzi, jak daleko jest tu zrozumienie, jak daleko jest tu sfera zrozumienia, jak daleko jest tu samsara, jak daleko jest tu wędrówka, to przez bezpośrednią wiedzę o tym mnich jest wyzwolony. Powiedzieć o mnichu wyzwolonym przez bezpośrednią wiedzę, że tego nie wie, że nie widzi, że ma takie a takie poglądy, to nie byłoby właściwe.

Anando, jest siedem stacji dla świadomości i dwie bazy. Jakie siedem? Tu Anando są istoty różniące się ciałem i różniące się percepcją, takie jak istoty ludzkie, niektórzy bogowie i niektóre istoty w niższych światach. To pierwsza stacja dla świadomości. Są istoty różniące się ciałem ale jednakie w percepcji, takie jak bogowie Brahmy generowani przez pierwszą jhanę. To druga stacja dla świadomości. Są istoty jednakie ciałem ale o różnej percepcji, takie jak bogowie Strumienistej Radiacji. To trzecia stacja dla świadomości. Są istoty jednakie ciałem i o jednakiej percepcji, takiej jak bogowie Lśniącej Chwały. To czwarta stacja dla świadomości. Są istoty, które całkowicie przekraczając percepcję materialnych form, omijając percepcję sensoryczną i przez nie skierowanie uwagi na percepcję różnorodności (postrzegając): „Przestrzeń jest nieskończona” osiągają bazę nieskończonej przestrzeni. To piata baza dla świadomości. Są istoty, które całkowicie przekraczając bazę nieskończonej przestrzeni osiągają bazę nieskończonej świadomości. To szósta stacja dla świadomości. Są istoty, które całkowicie przekraczając bazę nieskończonej świadomości (postrzegając): „Tu nic nie ma” osiągają bazę nicości. To siódma stacja dla świadomości. Baza nieświadomych istot i baza ani-percepcji-ani-nie-percepcji – te są dwie bazy. Zatem Anando, jeżeli człowiek rozumie pierwszą stację dla świadomości, tą istot różnych ciałem i o różnej percepcji, i jeżeli człowiek rozumie jej powstanie, jej zanik, jej gratyfikację, rozczarowanie nią i ucieczkę z niej, czy jest właściwe dla niego by szukał w niej uciechy? - Oczywiście, że nie, Panie. - Jeżeli człowiek rozumie pozostałe stacje i dwie bazy, .... czy jest właściwe dla niego by szukał w tym uciechy? - Oczywiście, że nie, Panie. -  Anando, kiedy mnich po zrozumieniu takimi jakimi rzeczywiście są, przemijanie, gratyfikacja, rozczarowanie i ucieczka odnośnie tych siedmiu stacji dla świadomości i dwóch baz – to jest on wyzwolony przez zrozumienie.

Anando jest osiem wyzwoleń. Jakie osiem? Posiadając materialną formę widzi materialne formy. To jest pierwsze wyzwolenie. Nie postrzegając materialnych form wewnętrznie, widzi materialne formy zewnętrzne. To drugie wyzwolenie. Jest uwolniony przez ideę piękna. To trzecie wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie percepcji materialnych form, omijając percepcję sensoryczną i przez nie skierowanie uwagi na percepcję różnorodności (postrzegając): „Przestrzeń jest nieskończona” osiąga bazę nieskończonej przestrzeni. To czwarte wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy nieskończonej przestrzeni (postrzegając) "świadomość jest nieskończona" wkracza i trwa w bazie nieskończonej świadomości. To piąte wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy nieskończonej świadomości (postrzegając) „Tu nic nie ma” wkracza i trwa w bazie nicości. To szóste wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy nicości wkracza i trwa w bazie ani-percepcji-ani-nie-percepcji. To siódme wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy ani-percepcji-ani-nie-percepcji wkracza i trwa we wstrzymaniu percepcji i uczucia. To ósme wyzwolenie. Anando, kiedy mnich osiąga te osiem wyzwoleń w progresywny sposób, odwrotny sposób, progresywnie i odwrotnie, kiedy osiąga je i wyłania się z nich kiedy tego zapragnie, w jakikolwiek sposób zapragnie, na tak długo jak zapragnie, i kiedy przez zniszczenie skaz, tutaj i teraz trwa w wolnym od skaz wyzwoleniu umysłu, wyzwoleniu przez zrozumienie, po zrealizowaniu tego osobiście przez bezpośrednią wiedzę, jest on nazywany mnichem, który jest wyzwolony na oba sposoby. I Anando, nie ma innego wyzwolenia wyższego i bardziej wzniosłego niż to.

Oto co powiedział Zrealizowany. Czcigodny Ananda był zadowolony i ucieszony słowami Zrealizowanego.