Nagi asceta Kassapa

 SN 12:17

Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Rajagaha w Bambusowym Gaju w Sanktuarium Wiewiórek. Wtedy o poranku Zrealizowany ubrał się i zabierając miskę i zewnętrzną szatę, udał się na żebraczy obchód po Rajagaha. Nagi asceta Kassapa zobaczył go z oddali. Po zobaczeniu go, zbliżył się do Zrealizowanego i wymienił z nim pozdrowienia. Kiedy kurtuazyjna i grzecznościowa rozmowa została zakończona, stanął z boku i powiedział do niego: „Chcielibyśmy spytać mistrza Gotamę o pewien punkt, gdyby był on uprzejmy odpowiedzieć na nasze pytanie”. „To nie jest właściwy czas na pytanie, Kassapo, weszliśmy między domy”. „Drugi raz i trzeci raz nagi asceta Kassapa rzekł do Zrealizowanego: „Chcielibyśmy spytać mistrza Gotamę o pewien punkt, gdyby był on uprzejmy odpowiedzieć na nasze pytanie”. „To nie jest właściwy czas na pytanie, Kassapo, weszliśmy między domy”. Wtedy nagi asceta Kassapa rzekł do Zrealizowanego: „Nie chcemy pytać mistrza Gotamę o wiele”. „Zatem pytaj o co chcesz, Kasapo”.

„Jak to jest, mistrzu Gotama, czy cierpienie jest stworzone przez samego siebie?” „Nie jest tak, Kassapo”, odpowiedział Zrealizowany. „Zatem, mistrzu Gotama, czy cierpienie jest stworzone przez innego?” „Nie jest tak, Kassapo”, odpowiedział Zrealizowany. „Zatem, mistrzu Gotama, czy cierpienie jest stworzone zarówno przez siebie samego jak i innego?” „Nie jest tak, Kassapo”, odpowiedział Zrealizowany. „Zatem, mistrzu Gotama, czy cierpienie powstało przypadkowo, nie będąc stworzone ani przez siebie samego ani przez innego?” „Nie jest tak, Kassapo”, odpowiedział Zrealizowany. „Jak to jest mistrzu Gotama, czy nie ma tu cierpienia?” „Nie jest tak, że nie ma cierpienia, Kassapo, jest cierpienie”. „Zatem jest tak, że mistrz Gotama nie zna i nie widzi cierpienia?” „Nie jest tak Kassapo, że nie znam i nie widzę cierpienia. Znam cierpienie. Widzę cierpienie”.

„Kiedy spytany: 'Jak to jest, mistrzu Gotama, czy cierpienie jest stworzone przez samego siebie?' lub 'Zatem, mistrzu Gotama, czy cierpienie jest stworzone przez innego?' lub 'Zatem, mistrzu Gotama, czy cierpienie jest stworzone zarówno przez siebie samego jak i innego?' lub „Zatem, mistrzu Gotama, czy cierpienie powstało przypadkowo, nie będąc stworzone ani przez siebie samego ani przez innego?', w każdym z tych przypadków mówisz: 'Nie jest tak, Kassapo'. Gdy spytany: 'Jak to jest mistrzu Gotama, czy nie ma tu cierpienia?' mówisz: 'Nie jest tak, że nie ma cierpienia, Kassapo, jest cierpienie'. Gdy spytany: 'Zatem jest tak, że mistrz Gotama nie zna i nie widzi cierpienia?', odpowiadasz: 'Nie jest tak Kassapo, że nie znam i nie widzę cierpienia. Znam cierpienie. Widzę cierpienie'. Niech Zrealizowany wyjaśni mi cierpienie, niech Zrealizowany nauczy mnie o cierpieniu”.

„Kassapo: 'Ten kto działa jest tym samym kto doświadcza (rezultatu)' z odniesieniem do jednego bytu od początku: cierpienie jest stworzone przez samego siebie – kiedy tak twierdzi, to oznacza eternalizm. Ale Kassapo: 'Ten kto działa jest jednym a ten kto doświadcza (rezultatu) drugim' w odniesieniu do dotkniętego przez uczucie: cierpienie jest stworzone przez innego – kiedy tak twierdzi, to oznacza anihilicjonizm.

Bez polegania na tych dwóch ekstremach, Tathagata naucza Dhammy środkowej: Z ignorancją jako warunek, determinacje, z determinacjami jako warunek, świadomość, ze świadomością jako warunek, imię-i-materia, z imieniem-i-materią jako warunek, sześć baz, z sześcioma bazami jako warunek, kontakt, z kontaktem jako warunek, uczucie, z uczuciem jako warunek, pragnienie, z pragnieniem jako warunek, utrzymywanie z utrzymywaniem jako warunek, istnienie, z istnieniem jako warunek, narodziny, z narodzinami jako warunek, starość i śmierć, żal, płacz, ból, smutek i rozpacz dochodzą do istnienia; takie jest powstanie tej całej masy cierpienia. Ale z zanikiem i wstrzymaniem ignorancji, wstrzymanie determinacji, ze wstrzymaniem determinacji, wstrzymanie świadomości, ze wstrzymaniem świadomości, wstrzymanie imienia-i-matreii, ze wstrzymaniem imienia-i-matreii, wstrzymanie sześciu baz, ze wstrzymaniem sześciu baz, wstrzymanie kontaktu, że wstrzymaniem kontaktu, wstrzymanie uczucia, że wstrzymaniem uczucia, wstrzymanie pragnienia, ze wstrzymaniem pragnienia, wstrzymanie utrzymywania, ze wstrzymaniem utrzymywania wstrzymanie istnienia, ze wstrzymaniem istnienia wstrzymanie narodzin, ze wstrzymaniem narodzin wstrzymanie starości i śmierci . Takie jest wstrzymanie tej całej masy cierpienia".

Kiedy to zostało powiedziane, nagi asceta Kassapa rzekł do Zrealizowanego: "Znakomicie, mistrzu Gotama! Znakomicie, mistrzu Gotama! Dhamma została wyjaśniona na wiele sposobów przez mistrza Gotamę, tak jakby ustawił on właściwie to co zostało przewrócone, odsłaniając ukryte, pokazując drogę temu kto zagubiony, trzymając lampę w ciemności dla tych ze wzrokiem by zobaczyli formy. Biorę schronienie u mistrza Gotamy, biorę schronienie w Dhammie i Zgromadzeniu. Mistrzu Gotama chcę odejść w bezdomność pod wodzą mistrza Gotamy, chcę otrzymać pełne przyjęcie". "Kassapo, ten kto uprzednio należał do innej sekty i pragnie odejść w bezdomność i otrzymać pełne przyjęcie w tej Dhammie i Dyscyplinie, ma czteromiesięczny okres próbny. Po czterech miesiącach, jeżeli mnisi są z niego zadowoleni, może odejść w bezdomność i otrzymać pełne przyjęcie do stanu mnisiego. Ale w tej sprawie rozpoznaję indywidualne różnice".


"Czcigodny panie jeżeli ci co uprzednio należeli do innych sekt  pragnący odejść w bezdomność i otrzymać pełne przyjęcie w tej Dhammie i Dyscyplinie mają czteromiesięczny okres próbny i po czterech miesiącach, jeżeli mnisi są z nich zadowoleni, mogą odejść w bezdomność i otrzymać pełne przyjęcie do stanu mnisiego, to ja będę żył na okresie próbnym cztery lata. Po czterech latach, jeżeli mnisi będą ze mnie zadowoleni, niech dadzą mi odejść w bezdomność i pełne przyjęcie do stany mnisiego".


I nagi asceta Kassapa odszedł w bezdomność pod wodzą Zrealizowanego, i otrzymał pełne przyjęcie. I wkrótce, niedługo po jego pełnym przyjęciu, przebywając samotnie, oderwany, pilny, energiczny i zdecydowany, czcigodny Kassapa przez osobistą realizację z bezpośrednią wiedza wkroczył i trwał w tym najwyższym celu świętego życia w imię którego szlachetnie urodzony słusznie odchodzi z domu w bezdomność. Miał on taką bezpośrednią wiedzę "Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było wykonać zostało wykonane, nigdy więcej już tego stanu istnienia". I czcigodny Kassapa został jednym z arahatów.