Vekhanassa

Kiedy to zostało powiedziane, wędrowiec Vekhanassa rzekł: „To cudowne, to wspaniałe, mistrzu Gotama, jak dobrze to zostało przez mistrza Gotamę powiedziane: 'W taki sposób zmysłowa przyjemność powstaje przez zmysłowe przyjemności, ale ponad zmysłowymi przyjemnościami jest przyjemność wyższa niż zmysłowe przyjemności i ta jest zdeklarowana jako będąca najwyższą z nich'”. „Kaccana, tobie który jesteś o innym poglądzie, który akceptujesz inne nauczanie, który podążasz za innym nauczaniem, który polegasz na innym nauczycielu, jest ciężko poznać czym jest zmysłowość, lub czym są zmysłowe przyjemności, lub czym jest przyjemność wyższa niż zmysłowe przyjemności. Ale ci mnisi, którzy są arahatami, z wyczerpanymii skazami, którzy przeżyli święte życie, wykonali to co było do wykonania, odłożyli brzemię, osiągnęli prawdziwy cel, zniszczyli pęta istnienia i są wyzwoleni przez finałową wiedzę, to oni są tymi którzy wiedzą czym jest zmysłowość, czym są zmysłowe przyjemności, czym jest przyjemność wyższa niż zmysłowe przyjemności”.

Kiedy to zostało powiedziane, wędrowiec Vekhanassa był zagniewany i niezadowolony i skrytykował, ubliżył i potępił Zrealizowanego, mówiąc: „Pustelnikowi Gotamie się pogorszy”. Wtedy rzekł Zrealizowanemu: „Zatem są pewni pustelnicy i bramini, bez wiedzy o przeszłości i bez widzenia przyszłości, a jednak głoszący: 'Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było wykonać zostało wykonane, nigdy więcej już tego stanu istnienia'. To co mówią okazuje się śmiechu warte, okazuje się być ledwie słowami, pustymi i próżnymi”.

„Jeżeli są jacyś pustelnicy i bramini którzy bez poznania przeszłości i bez widzenia przyszłości, jednak głoszą: 'Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było wykonać zostało wykonane, nigdy więcej już tego stanu istnienia' , to można ich potraktować zgodnie z Dhammą. Raczej zostaw przeszłość Kaccana i zostaw przyszłość. Niech mądry człowiek przyjdzie, który jest uczciwy i szczery, człowiek prawy. Poinstruuję go, pouczę go o Dhammie w taki sposób, że przez praktykowanie zgodnie z instrukcją wkrótce pozna i zobaczy sam dla siebie: 'W taki sposób, w rzeczy samej, odpowiednio dochodzi do wyzwolenia z niewoli, mianowicie z niewoli ignorancji'.

Załóżmy Kaccana, że jest młody delikatny niemowlak, leżący bezwładnie związany przez grube więzy za odnóża i z piątym na karku. I później jako rezultat jego wzrostu i dojrzewania jego funkcji, te więzy poluźnią się, wtedy wiedziałby, 'jestem wolny' i nie byłoby więcej niewoli. Tak też, niech mądry człowiek przyjdzie, który jest uczciwy i szczery, człowiek prawy. Poinstruuję go, pouczę go o Dhammie w taki sposób, że przez praktykowanie zgodnie z instrukcją wkrótce pozna i zobaczy sam dla siebie: 'W taki sposób, w rzeczy samej, odpowiednio dochodzi do wyzwolenia z niewoli, mianowicie z niewoli ignorancji'”.

M 81