"Człowiek nie powinien oddawać się zmysłowym przyjemnościom, niskim,
wulgarnym, podrzędnym, nieszlachetnym i połączonym ze szkodą i nie
powinien oddawać się samo-umartwianiu, bolesnemu, nieszlachetnemu i
połączonemu ze szkodą". To zostało powiedziane. A odnośnie do czego to
zostało powiedziane?
Takie oddawanie się uciechom kogoś którego
przyjemność jest połączona ze zmysłowymi pragnieniami, niskimi,
wulgarnymi, podrzędnymi, nieszlachetnymi i połączonymi ze szkodą jest
stanem nawiedzanym przez ból, irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i
jest to błędna droga. Brak zaangażowania w takie oddawanie się uciechom
kogoś którego przyjemność jest połączona ze zmysłowymi pragnieniami,
niskimi, wulgarnymi, podrzędnymi, nieszlachetnymi i połączonymi ze
szkodą, jest stanem nienawiedzanym przez ból, irytację, przez rozpacz,
przez gorączkę i jest to właściwa droga.
Takie zaangażowanie się w
samo-umartwianie, bolesne, nieszlachetne i połączone z bólem jest
stanem nawiedzanym przez ból, irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i
jest to błędna droga. Brak zaangażowania w samo-umartwianie, bolesne,
nieszlachetne i połączone z bólem jest stanem nienawiedzanym przez ból,
irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i jest to właściwa droga.
To
w odniesieniu do tego zostało powiedziane: „Człowiek nie powinien
oddawać się zmysłowym przyjemnościom, niskim, wulgarnym, podrzędnym,
nieszlachetnym i połączonym ze szkodą i nie powinien oddawać się
samo-umartwianiu, bolesnemu, nieszlachetnemu i połączonemu ze szkodą”.
"Środkowa droga unikająca obu tych skrajności została odkryta przez
Tathagatę, dająca wgląd, dająca wiedzę, która prowadzi do spokoju, do
bezpośredniej wiedzy, do oświecenia, do wygaszenia". To zostało
powiedziane. A odnośnie do czego to zostało powiedziane? To dokładnie ta
Szlachetna Ośmioraka Ścieżka, mianowicie: „właściwy pogląd, właściwa
intencja, właściwa mowa, właściwe działanie, właściwie utrzymanie,
właściwy wysiłek, właściwa uważność, właściwa koncentracja. To w
odniesieniu do tego zostało powiedziane: "Środkowa droga unikająca obu
tych skrajności została odkryta przez Tathagatę, dająca wgląd, dająca
wiedzę, która prowadzi do spokoju, do bezpośredniej wiedzy, do
oświecenia, do wygaszenia".
"Człowiek powinien wiedzieć czym
jest zawyżanie i czym jest zaniżanie i znając oba nie powinien ani
zawyżać ani zaniżać, ale powinien mówić tylko zgodnie z Dhammą" . To
zostało powiedziane. A w odniesieniu do czego to zostało powiedziane?
Zatem mnisi, jak dochodzi do zawyżania i zaniżania i nie mówienia tylko zgodnie z Dhammą?
Kiedy
człowiek mówi: „Wszyscy ci zaangażowani w takie oddawanie się uciechom,
których przyjemność jest połączona ze zmysłowymi pragnieniami, niskimi,
wulgarnymi, podrzędnymi, nieszlachetnymi i połączonymi ze szkodą są w
stanie nawiedzanym przez ból, irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i
weszli na błędną drogę”, wtedy zaniża kogoś.
Kiedy człowiek mówi:
„Wszyscy ci nie zaangażowani w takie oddawanie się uciechom, których
przyjemność jest połączona ze zmysłowymi pragnieniami, niskimi,
wulgarnymi, podrzędnymi, nieszlachetnymi i połączonymi ze szkodą, nie są
w stanie nawiedzanym przez ból, irytację, przez rozpacz, przez gorączkę
i weszli na właściwą drogę”, wtedy zawyża kogoś.
Kiedy człowiek
mówi: „Wszyscy ci zaangażowani w samo-umartwianie, bolesne,
nieszlachetne i połączone z bólem, są w stanie nawiedzanym przez ból,
irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i weszli na błędną drogę", wtedy
zaniża kogoś.
Kiedy człowiek mówi: „Wszyscy ci nie zaangażowani w
samo-umartwianie, bolesne, nieszlachetne i połączone z bólem, nie są w
stanie nawiedzanym przez ból, irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i
weszli na właściwą drogę", wtedy zawyża kogoś.
Kiedy człowiek
mówi: „Wszyscy ci co nie porzucili pęta istnienia są nawiedzani przez
ból, irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i weszli na błędną drogę",
wtedy zaniża kogoś.
Kiedy człowiek mówi: „Wszyscy ci co porzucili
pęto istnienia nie są nawiedzani przez ból, irytację, przez rozpacz,
przez gorączkę i weszli na właściwą drogę", wtedy zawyża kogoś.
Oto jak dochodzi do zawyżania i zaniżania i do nie mówienia zgodnie z Dhammą.
A jak mnisi nie dochodzi do zawyżania i zaniżania ale mówienia zgodnie z Dhammą?
Kiedy
człowiek nie mówi: „Wszyscy ci zaangażowani w takie oddawanie się
uciechom których przyjemność jest połączona ze zmysłowymi pragnieniami,
niskimi, wulgarnymi, podrzędnymi, nieszlachetnymi i połączonymi ze
szkodą są w stanie nawiedzanym przez ból, irytację, przez rozpacz, przez
gorączkę weszli na błędną drogę”, ale zamiast tego mówi: „To bycie
zaangażowanym w oddawanie się uciechom jest stanem nawiedzanym przez
ból, irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i jest to błędna droga", to
wtedy mówi tylko zgodnie z Dhammą.
Kiedy człowiek nie mówi:
„Wszyscy ci nie zaangażowani w takie oddawanie się uciechom których
przyjemność nie jest połączona ze zmysłowymi pragnieniami, niskimi,
wulgarnymi, podrzędnymi, nieszlachetnymi i połączonymi ze szkodą nie są w
stanie nawiedzanym przez ból, irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i
weszli na właściwą drogę”, ale zamiast tego mówi: „To bycie
niezaangażowanym w oddawanie się uciechom jest stanem nienawiedzanym
przez ból, irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i jest to właściwa
droga”, to wtedy mówi tylko zgodnie z Dhammą.
Kiedy człowiek nie
mówi: „Wszyscy ci zaangażowani w samo-umartwianie, bolesne,
nieszlachetne i połączone z bólem są w stanie nawiedzanym przez ból,
irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i weszli na błędną drogę”, ale
zamiast tego mówi: „To bycie zaangażowanym w samo-umartwianie, bolesne,
nieszlachetne i połączone z bólem jest stanem nawiedzanym przez ból,
irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i jest to błędna droga”, to
wtedy mówi tylko zgodnie z Dhammą.
Kiedy człowiek nie mówi:
„Wszyscy ci nie zaangażowani w samo-umartwianie, bolesne, nieszlachetne i
połączone z bólem nie są w stanie nawiedzanym przez ból, irytację,
przez rozpacz, przez gorączkę i weszli na właściwą drogę”, ale zamiast
tego mówi: „To bycie niezaangażowanym w samo-umartwianie, bolesne,
nieszlachetne i połączone z bólem nie jest stanem nawiedzanym przez ból,
irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i jest to właściwa droga", to
wtedy mówi tylko zgodnie z Dhammą.
Kiedy człowiek nie mówi:
„Wszyscy ci co nie porzucili pęto istnienia są nawiedzani przez ból,
irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i weszli na błędną drogę", ale
zamiast tego mówi: „Tak długo jak pęto istnienia jest nie porzucone, nie
porzucone jest także istnienie", to wtedy mówi tylko zgodnie z Dhammą.
Kiedy
człowiek nie mówi: „Wszyscy ci co porzucili pęto istnienia nie są
nawiedzani przez ból, irytację, przez rozpacz, przez gorączkę i weszli
na właściwą drogę", ale zamiast tego mówi: „Kiedy pęto istnienia jest
porzucone, porzucone jest także istnienie", to wtedy mówi tylko zgodnie z
Dhammą.
To w odniesieniu do tego zostało powiedziane: ”Człowiek
powinien wiedzieć czym jest zawyżanie i czym jest zaniżanie i znając oba
nie powinien ani zawyżać ani zaniżać, ale powinien mówić tylko zgodnie z
Dhammą”.
M 139
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.