Udana 8. 4

Dla wspieranego jest niestabilność, dla niewspieranego nie ma niestabilności; gdy nie ma niestabilności jest spokój; kiedy jest spokój, nie ma inklinacji: kiedy nie ma inklinacji nie ma przychodzenia i odchodzenia, kiedy nie ma przychodzenia i odchodzenia, nie ma zanikania i powstawania; kiedy nie ma zanikania i powstawania, nie ma ani „tutaj” ani „poza” ani „pomiędzy dwoma”. Właśnie to jest końcem cierpienia.