Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji
czcigodny Ananda mieszkał w Kosambi w klasztorze Ghosithy. Tam
czcigodny Ananda odezwał się do mnichów tak: „Przyjaciele!”
„Tak, przyjacielu” odpowiedzieli mu ci mnisi. Czcigodny Ananda
rzekł to: „Przyjaciele, jacykolwiek mnisi czy mniszki deklarują
mi, że osiągnęli finałową wiedzę, wszyscy oni robią to na
jeden z czterech sposobów. Jakich czterech?
Tu, przyjaciele, mnich utrzymuje przy
istnieniu wgląd poprzedzony spokojem. Kiedy tak utrzymuje przy
istnieniu wgląd poprzedzony spokojem, powstaje u niego ścieżka.
Podąża nią, utrzymuje przy istnieniu i kultywuje tą ścieżkę, i
gdy to robi, pęta są porzucane i dogłębne tendencje
wyeliminowane.
Lub znów, przyjaciele, mnich utrzymuje
przy istnieniu spokój poprzedzony wglądem. Kiedy tak utrzymuje przy
istnieniu wgląd poprzedzony spokojem, powstaje u niego ścieżka.
Podąża nią, utrzymuje przy istnieniu i kultywuje tą ścieżkę, i
gdy to robi, pęta są porzucane i dogłębne tendencje
wyeliminowane.
Lub znów, przyjaciele, mnich utrzymuje
przy istnieniu spokój wraz z wglądem. Kiedy tak utrzymuje przy
istnieniu spokój wraz z wglądem, powstaje u niego ścieżka.
Podąża nią, utrzymuje przy istnieniu i kultywuje tą ścieżkę, i
gdy to robi, pęta są porzucane i dogłębne tendencje
wyeliminowane.
Lub znów, przyjaciele, umysł mnicha
jest opanowany przez agitację spowodowaną wyższymi stanami umysłu.
Ale nadchodzi czas, kiedy jego umysł staje się wewnętrznie
stabilnym, ułożonym, zjednoczonym i skoncentrowanym, wtedy powstaje
u niego ścieżka. Podąża nią, utrzymuje przy istnieniu i
kultywuje tą ścieżkę, i gdy to robi, pęta są porzucane i
dogłębne tendencje wyeliminowane.
Przyjaciele, jacykolwiek mnisi czy
mniszki deklarują mi, że osiągnęli finałową wiedzę, wszyscy
oni robią to na jeden z czterech sposobów”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.