Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji
Zrealizowany mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta, w Parku Anathapindiki.
Tam Zrealizowany odezwał się do mnichów tak: „Mnisi”.
„Czcigodny panie”, odpowiedzieli ci mnisi. Zrealizowany rzekł
to:
„Mnisi, kiedy mnich oddaje się
dogłębnemu badaniu, w jaki sposób powinien dogłębnie badać dla
całkowitego wyczerpania cierpienia?” „Czcigodny panie, nasze
nauczanie jest zakorzenione w Zrealizowanym, kierowane przez
Zrealizowanego, bierze swe schronienie w Zrealizowanym. Byłoby
dobrze, gdyby Zrealizowany objaśnił znaczenie tego stwierdzenia.
Usłyszawszy je od niego, mnisi je zapamiętają”. „Zatem mnisi,
słuchajcie i bacznie uważajcie na to co powiem”. „Tak,
czcigodny panie”, odpowiedzieli ci mnisi. Zrealizowany rzekł to:
„Tu, mnisi, kiedy oddaje się
dogłębnemu badaniu, mnich dogłębnie bada w ten sposób: 'Wiele
różnych rodzajów cierpienia, powstaje w świecie z uwagi na
starość i śmierć: co jest źródłem tego cierpienia, co jest
jego powstaniem, z czego jest wygenerowane? Kiedy co istnieje,
starość i śmierć dochodzą do bycia? Kiedy czego nie ma, starość
i śmierć nie dochodzą do bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Wiele różnych rodzajów cierpienia, powstaje w świecie z
uwagi na starość i śmierć: to cierpienia ma za źródło
narodziny, narodziny są jego powstaniem, wygenerowane jest z
narodzin. Kiedy są narodziny, starość i śmierć dochodzą do
bycia. Kiedy nie ma narodzin, starość i śmierć nie dochodzą do
bycia'.
Rozumie starość i śmierć, ich
powstanie, ich wstrzymanie, i drogę prowadząca do ich wstrzymania.
Praktykuje w ten sposób i prowadzi się odpowiednio z ich
wstrzymaniem. To jest mnich nazywany tym, który praktykuje dla
zupełnego wyczerpania starości i śmierci.
Wtedy, badając dalej, dogłębnie bada
w ten sposób: 'Co jest źródłem tych narodzin, co jest ich
powstaniem, z czego są wygenerowane? Kiedy co istnieje, narodziny
dochodzą do bycia? Kiedy czego nie ma, narodziny nie dochodzą do
bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Narodziny mają za źródło istnienie, istnienie jest ich
powstaniem, wygenerowane są z istnienia. Kiedy jest istnienie,
narodziny dochodzą do bycia. Kiedy nie ma istnienia, narodziny nie
dochodzą do bycia'.
Rozumie narodziny, ich powstanie, ich
wstrzymanie, i drogę prowadząca do ich wstrzymania. Praktykuje w
ten sposób i prowadzi się odpowiednio z ich wstrzymaniem. To jest
mnich nazywany tym, który praktykuje dla zupełnego wyczerpania
narodzin.
Wtedy, badając dalej, dogłębnie bada
w ten sposób: 'Co jest źródłem tego istnienia, co jest jego
powstaniem, z czego jest wygenerowane? Kiedy co istnieje, istnienie
dochodzą do bycia? Kiedy czego nie ma, istnienie nie dochodzą do
bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Istnienie ma za źródło utrzymywanie, utrzymywanie jest
jego powstaniem, wygenerowane jest z utrzymywania. Kiedy jest
utrzymywanie, istnienie dochodzi do bycia. Kiedy nie ma utrzymywania,
istnienie nie dochodzi do bycia'.
Rozumie istnienie, jego powstanie, jego
wstrzymanie, i drogę prowadząca do jego wstrzymania. Praktykuje w
ten sposób i prowadzi się odpowiednio z jego wstrzymaniem. To jest
mnich nazywany tym, który praktykuje dla zupełnego wyczerpania
istnienia.
Wtedy, badając dalej, dogłębnie bada
w ten sposób: 'Co jest źródłem tego utrzymywania, co jest jego
powstaniem, z czego jest wygenerowane? Kiedy co istnieje,
utrzymywanie dochodzi do bycia? Kiedy czego nie ma, utrzymywanie nie
dochodzi do bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Utrzymywanie ma za źródło pragnienie, pragnienie jest
jego powstaniem, wygenerowane jest z pragnienia. Kiedy jest
pragnienie, utrzymywanie dochodzi do bycia. Kiedy nie ma pragnienia,
utrzymywanie nie dochodzi do bycia'.
Rozumie utrzymywanie, jego powstanie,
jego wstrzymanie, i drogę prowadząca do jego wstrzymania.
Praktykuje w ten sposób i prowadzi się odpowiednio z jego
wstrzymaniem. To jest mnich nazywany tym, który praktykuje dla
zupełnego wyczerpania utrzymywania.
Wtedy, badając dalej, dogłębnie bada
w ten sposób: 'Co jest źródłem tego pragnienia, co jest jego
powstaniem, z czego jest wygenerowane? Kiedy co istnieje, pragnienie
dochodzi do bycia? Kiedy czego nie ma, pragnienie nie dochodzi do
bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Pragnienie ma za źródło uczucie, uczucie jest jego
powstaniem, wygenerowane jest z uczucia. Kiedy jest uczucie,
pragnienie dochodzi do bycia. Kiedy nie ma uczucia, pragnienie nie
dochodzi do bycia'.
Rozumie pragnienie, jego powstanie,
jego wstrzymanie, i drogę prowadząca do jego wstrzymania.
Praktykuje w ten sposób i prowadzi się odpowiednio z jego
wstrzymaniem. To jest mnich nazywany tym, który praktykuje dla
zupełnego wyczerpania pragnienia.
Wtedy, badając dalej, dogłębnie bada
w ten sposób: 'Co jest źródłem tego uczucia, co jest jego
powstaniem, z czego jest wygenerowane? Kiedy co istnieje, uczucie
dochodzi do bycia? Kiedy czego nie ma, uczucie nie dochodzi do
bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Uczucie ma za źródło kontakt, kontakt jest jego
powstaniem, wygenerowane jest z kontaktu. Kiedy jest kontakt, uczucie
dochodzi do bycia. Kiedy nie ma kontaktu, uczucie nie dochodzi do
bycia'.
Rozumie uczucie, jego powstanie, jego
wstrzymanie, i drogę prowadząca do jego wstrzymania. Praktykuje w
ten sposób i prowadzi się odpowiednio z jego wstrzymaniem. To jest
mnich nazywany tym, który praktykuje dla zupełnego wyczerpania
uczucia.
Wtedy, badając dalej, dogłębnie bada
w ten sposób: 'Co jest źródłem tego kontaktu, co jest jego
powstaniem, z czego jest wygenerowany? Kiedy co istnieje, kontakt
dochodzi do bycia? Kiedy czego nie ma, kontakt nie dochodzi do
bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Kontakt ma za źródło sześcioraką bazę, sześcioraka
baza jest jego powstaniem, wygenerowany jest z sześciorakiej bazy.
Kiedy jest sześcioraka baza, kontakt dochodzi do bycia. Kiedy nie ma
sześciorakiej bazy, kontakt nie dochodzi do bycia'.
Rozumie kontakt, jego powstanie, jego
wstrzymanie, i drogę prowadząca do jego wstrzymania. Praktykuje w
ten sposób i prowadzi się odpowiednio z jego wstrzymaniem. To jest
mnich nazywany tym, który praktykuje dla zupełnego wyczerpania
kontaktu.
Wtedy, badając dalej, dogłębnie bada
w ten sposób: 'Co jest źródłem tej sześciorakiej bazy, co jest
jej powstaniem, z czego jest wygenerowana? Kiedy co istnieje,
sześcioraka baza dochodzi do bycia? Kiedy czego nie ma, sześcioraka
baza nie dochodzi do bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Sześcioraka baza ma za źródło imię-i-materię,
imię-i-materia jest jej powstaniem, wygenerowana jest z
imienia-i-materii. Kiedy jest imię-i-materia, sześcioraka baza
dochodzi do bycia. Kiedy nie ma imienia-i-materii, sześcioraka baza
nie dochodzi do bycia'.
Rozumie sześcioraką bazę, jej
powstanie, jej wstrzymanie, i drogę prowadząca do jej wstrzymania.
Praktykuje w ten sposób i prowadzi się odpowiednio z jej
wstrzymaniem. To jest mnich nazywany tym, który praktykuje dla
zupełnego wyczerpania sześciorakiej bazy.
Wtedy, badając dalej, dogłębnie bada
w ten sposób: 'Co jest źródłem tego imienia-i-materii, co jest
jego powstaniem, z czego jest wygenerowane? Kiedy co istnieje,
imię-i-materia dochodzi do bycia? Kiedy czego nie ma, imię-i-materia
nie dochodzi do bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Imię-i-materia ma za źródło świadomość, świadomość
jest jego powstaniem, wygenerowane jest ze świadomości. Kiedy jest
świadomość, imię-i-materia dochodzi do bycia. Kiedy nie ma
świadomości, imię-i-materia nie dochodzi do bycia'.
Rozumie imię-i-materię, jego
powstanie, jego wstrzymanie, i drogę prowadząca do jego
wstrzymania. Praktykuje w ten sposób i prowadzi się odpowiednio z
jej wstrzymaniem. To jest mnich nazywany tym, który praktykuje dla
zupełnego wyczerpania imienia-i-materii.
Wtedy, badając dalej, dogłębnie bada
w ten sposób: 'Co jest źródłem tej świadomości, co jest jej
powstaniem, z czego jest wygenerowana? Kiedy co istnieje, świadomość
dochodzi do bycia? Kiedy czego nie ma, świadomość nie dochodzi do
bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Świadomość ma za źródło determinacje, determinacje są
jej powstaniem, wygenerowana jest z determinacji. Kiedy są
determinacje, świadomość dochodzi do bycia. Kiedy nie ma
determinacji, świadomość nie dochodzi do bycia'.
Rozumie świadomość, jej powstanie,
jej wstrzymanie, i drogę prowadząca do jej wstrzymania. Praktykuje
w ten sposób i prowadzi się odpowiednio z jej wstrzymaniem. To jest
mnich nazywany tym, który praktykuje dla zupełnego wyczerpania
świadomości.
Wtedy, badając dalej, dogłębnie bada
w ten sposób: 'Co jest źródłem tych determinacji, co jest ich
powstaniem, z czego są wygenerowane? Kiedy co istnieje, determinacje
dochodzą do bycia? Kiedy czego nie ma, determinacje nie dochodzą do
bycia?'
Gdy tak dogłębnie bada, rozumie w ten
sposób: 'Determinacje mają za źródło ignorancję, ignorancja
jest ich powstaniem, wygenerowane są z ignorancji. Kiedy jest
ignorancja, determinacje dochodzą do bycia. Kiedy nie ma ignorancji,
determinacje nie dochodzą do bycia'.
Rozumie determinacje, ich powstanie,
ich wstrzymanie, i drogę prowadząca do ich wstrzymania. Praktykuje
w ten sposób i prowadzi się odpowiednio z ich wstrzymaniem. To jest
mnich nazywany tym, który praktykuje dla zupełnego wyczerpania
determinacji.
Mnisi, jeżeli jednostka pogrążona w
ignorancji generuje determinacje zasługi, świadomość dochodzi do
zasługi; jeżeli generuje determinacje przewiny, świadomość
dochodzi do przewiny; jeżeli generuje determinacje
niewzruszonego,świadomość dochodzi do niewzruszonego. Ale kiedy
mnich porzucił ignorancję i kiedy powstała u niego prawdziwa
wiedza, wtedy z zanikiem ignorancji i powstaniem prawdziwej wiedzy,
nie generuje determinacji zasługi, nie generuje determinacji
przewiny, nie generuje determinacji niewzruszonego. Skoro nie
generuje czy nie modeluje determinacji, nie trzyma się niczego w
świecie. Bez utrzymywania, nie jest zaniepokojony. Nie będąc
zaniepokojonym, osobiście realizuje wygaszenie. Rozumie tak:
'Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było
wykonać, zostało wykonane, nigdy więcej tego stanu istnienia'.
Jeżeli czuje przyjemne uczucie,
rozumie: 'To jest nietrwałe, nie ma trzymania się tego, nie ma
rozmiłowania się w nim'. Jeżeli czuje bolesne uczucie, rozumie:
'To jest nietrwałe, nie ma trzymania się tego, nie ma rozmiłowania
się w nim'. Jeżeli czuje ani-bolesne-ani-przyjemne uczucie,
rozumie: 'To jest nietrwałe, nie ma trzymania się tego, nie ma
rozmiłowania się w nim'. Jeżeli czuje przyjemne uczucie czuje je
oderwany, jeżeli czuje bolesne uczucie odczuwa je oderwany, jeżeli
czuje ani-bolesne-ani-przyjemne uczucie czuje je oderwany. Kiedy
czuje uczucie kończące z ciałem, rozumie: 'Czuję uczucie kończące
z ciałem'. Kiedy czuje uczucie kończące z życiem, rozumie: 'Czuję
uczucie kończące z życiem'. Rozumie on: 'Po rozpadzie ciała, z
zakończeniem życia, wszystko co odczuwane, nie będące obiektem
rozmiłowania, stanie się całkowicie wygaszone; ledwie pozostałości
ciała się zachowają'.
Załóżmy mnisi, człowiek usunąłby
gorącą glinę z narzędzia garncarza i położyłby ją na gruncie:
jej ciepło zniknęłoby natychmiast i pozostałyby tylko rozbite
kawałki naczynia. Tak też, kiedy czuje uczucie kończące z ciałem,
rozumie: 'Czuję uczucie kończące z ciałem'. Kiedy czuje uczucie
kończące z życiem, rozumie: 'Czuję uczucie kończące z życiem'.
Rozumie on: 'Po rozpadzie ciała, z zakończeniem życia, wszystko co
odczuwane, nie będące obiektem rozmiłowania, stanie się
całkowicie wygaszone; ledwie pozostałości ciała się zachowają'.
Jak myślicie, mnisi, czy mnich którego
skazy są wyczerpane, generuje determinacje zasługi, czy
determinacje przewiny, czy determinacje niewzruszonego?” „Nie,
czcigodny panie”. „Kiedy zupełnie nie ma determinacji, ze
wstrzymaniem determinacji, czy pojawiłaby się świadomość?”
„Nie, czcigodny panie”.„Kiedy zupełnie nie ma świadomości,
ze wstrzymaniem świadomości, czy pojawiłoby imię-i-materia?”
„Nie, czcigodny panie”.„Kiedy zupełnie nie ma
imienia-i-materii, ze wstrzymaniem imienia-i-materii, czy pojawiłaby
się sześcioraka baza?” „Nie, czcigodny panie”.„Kiedy
zupełnie nie ma sześciorakiej bazy, ze wstrzymaniem sześciorakiej
bazy, czy pojawiłby się kontakt?” „Nie, czcigodny panie”.„Kiedy
zupełnie nie ma kontaktu, ze wstrzymaniem kontaktu, czy pojawiłoby
się uczucie?” „Nie, czcigodny panie”.„Kiedy zupełnie nie ma
uczucia, ze wstrzymaniem uczucia, czy pojawiłoby się pragnienie?”
„Nie, czcigodny panie”.„Kiedy zupełnie nie ma pragnienia, ze
wstrzymaniem pragnienia, czy pojawiłoby się utrzymywanie?” „Nie,
czcigodny panie”.„Kiedy zupełnie nie ma utrzymywania, ze
wstrzymaniem utrzymywania, czy pojawiłoby się istnienie?” „Nie,
czcigodny panie”.„Kiedy zupełnie nie ma istnienia, ze
wstrzymaniem istnienia, czy pojawiłyby się narodziny?” „Nie,
czcigodny panie”.„Kiedy zupełnie nie ma narodzin, ze
wstrzymaniem narodzin, czy pojawiłyby się starość i śmierć?”
„Nie, czcigodny panie”.
„Dobrze, dobrze mnisi. Jest dokładnie
tak a nie inaczej. Pokładajcie wiarę we mnie co do tego, mnisi,
zdecydujcie się na to. Bądźcie wolni od niepokoju i wątpliwości
na ten temat. To właśnie jest końcem cierpienia”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.