Cztery podsumowania Dhammy

„Wielki królu, są cztery podsumowania Dhammy których nauczał Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność. Jakie cztery?

(1). Życie w każdym świecie jest nietrwałe, przemijające. To pierwsze podsumowanie Dhammy nauczanej przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność.

(2) Życie w każdym świecie nie ma schronienia i protektora. To drugie podsumowanie Dhammy nauczanej przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność.

(3) W życiu w każdym świecie nie ma nic własnego; człowiek musi opuścić wszystko i odejść. To trzecie podsumowanie Dhammy nauczanej przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność.

(4) Życie w każdym świecie jest niekompletne, nienasycone, niewolnikiem pragnienia. To czwarte podsumowanie Dhammy nauczanej przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność.

Wielki królu, takie są te cztery podsumowania Dhammy nauczane przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność”.

„Mistrz Ratthapala powiedział: 'Życie w każdym świecie jest nietrwałe, przemijające'. Jak znaczenie tego stwierdzenia powinno być rozumiane?” „Jak myślisz wielki królu? Kiedy miałeś dwadzieścia czy dwadzieścia pięć lat, czy byłeś ekspertem w jeździe na słoniu, ekspertem w jeździe na koniu, ekspertem woźnicą, ekspertem we władaniu mieczem, ekspertem łucznikiem, silnym w udach i ramionach, wytrzymałym, umiejętnym w walce?” „Kiedy miałem dwadzieścia czy dwadzieścia pięć lat, byłem ekspertem w jeździe na słoniu, ekspertem w jeździe na koniu, ekspertem woźnicą, ekspertem we władaniu mieczem, ekspertem łucznikiem, silnym w udach i ramionach, wytrzymałym, umiejętnym w walce. Czasami zastanawiam się czy nie miałem wtedy nadnaturalnych mocy. Nie widzę nikogo kto mógł mi dorównać w sile”. „Jak myślisz wielki królu? Czy jesteś teraz tak samo silny w udach i ramionach, wytrzymałym, umiejętnym w walce?” „Nie, mistrzu Ratthapala. Teraz jestem stary, postarzały, obciążony latami, o zaawansowanym wieku, po dojściu do ostatniego etapu, doszedłem do osiemdziesięciu lat. Czasami chcę położyć moją stopę tutaj i kładę stopę gdzie indziej”. „Wielki królu, to z uwagi na to Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony rzekł: 'Życie w każdym świecie jest nietrwałe, przemijające'; i kiedy poznałem i zobaczyłem i usłyszałem to, odszedłem z domowego życia w bezdomność”. „To cudowne mistrzu Ratthapala, to wspaniałe, jak dobrze to zostało wyrażone przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego: 'Życie w każdym świecie jest nietrwałe, przemijające'. Rzeczywiście tak jest.

Mistrzu Ratthapala, istnieją na tym dworze odziały na słoniach, kawaleria, odziały z wozami i piechota, które służą do spacyfikowania wszelkiego grożącego nam niebezpieczeństwa. Mistrz Ratthapala powiedział: 'Życie w każdym świecie nie ma schronienia i protektora'. Jak znaczenie tego stwierdzenia powinno być rozumiane?” „Jak myślisz wielki królu? Czy masz jakąś chroniczną dolegliwość?” „Mam chroniczne wiatry, mistrzu Ratthapala. Czasami moi przyjaciele i towarzysze, krewni i rodzina, stoją dookoła mnie, myśląc: 'Teraz Król Koravya jest bliski śmierci, teraz Król Koravya jest bliski śmierci!” „Jak myślisz wielki królu? Czy możesz rozkazać twoim przyjaciołom i towarzyszom, twoim krewnym i rodzinie: 'Chodzicie moi drodzy przyjaciele i towarzysze, moi krewni i rodzino. Wszyscy obecni dzielcie to bolesne uczucie, tak żebym mógł odczuwać mniejszy ból? Czy też musisz odczuwać ból samemu?” „Nie mogę tego rozkazać moim przyjaciołom i towarzyszom, moim krewnym i rodzinie, muszę odczuwać ból samemu”. „Wielki królu, to z uwagi na to Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony rzekł: 'Życie w każdym świecie nie ma schronienia i protektora'; i kiedy poznałem i zobaczyłem i usłyszałem to, odszedłem z domowego życia w bezdomność”. „To cudowne mistrzu Ratthapala, to wspaniałe, jak dobrze to zostało wyrażone przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego: 'Życie w każdym świecie nie ma schronienia i protektora'. Rzeczywiście tak jest.

Mistrzu Ratthapala, istnieją na tym dworze olbrzymie ilości złotych monet i sztabek złota zebranych w skarbcach i magazynach. Mistrz Ratthapala powiedział: 'W życiu w każdym świecie nie ma nic własnego; człowiek musi opuścić wszystko i odejść'. Jak znaczenie tego stwierdzenia powinno być rozumiane?” „Jak myślisz wielki królu? Obecnie cieszysz się zaopatrywany i obdarzony pięcioma strunami zmysłowych przyjemności, ale czy będziesz w stanie zabrać to w przyszłe życie: 'Niech tak samo cieszę się zaopatrywany i obdarzony w te same pięć strun zmysłowych przyjemności', lub inni zabiorą tą posiadłość podczas gdy ty będziesz musiał odejść zgodnie z twoimi działaniami?” „Nie mogę zabrać tego w przyszłe życie, mistrzu Ratthapala, przeciwnie, inni zabiorą tą posiadłość podczas gdy ja będę musiał odejść zgodnie z moimi działaniami”. „Wielki królu, to z uwagi na to Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony rzekł: 'W życiu w każdym świecie nie ma nic własnego; człowiek musi opuścić wszystko i odejść'; i kiedy poznałem i zobaczyłem i usłyszałem to, odszedłem z domowego życia w bezdomność”. „To cudowne mistrzu Ratthapala, to wspaniałe, jak dobrze to zostało wyrażone przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego:' W życiu w każdym świecie nie ma nic własnego; człowiek musi opuścić wszystko i odejść' . Rzeczywiście tak jest.

Mistrz Ratthapala powiedział: 'Życie w każdym świecie jest niekompletne, nienasycone, niewolnikiem pragnienia. Jak znaczenie tego stwierdzenia powinno być rozumiane?” „Jak myślisz wielki królu? Czy władasz nad bogatym krajem Kuru?” „Tak, mistrzu Ratthapala, władam”. „Załóżmy, że godny zaufania i rzetelny człowiek przyjdzie do ciebie ze wschodu i powie: 'Proszę wiedz, wielki królu, że przyszedłem ze wschodu i tam widziadłem duży kraj, potężny i bogaty, gęsto zaludniony, tłoczny ludźmi. Są tam liczne odziały na słoniach, liczna kawaleria, odziały na wozach i piechota; jest tam obfitość kości słoniowej i obfitość złotych monet i złotych sztab i obfitość kobiet na żony. Z twoimi obecnymi siłami możesz go podbić. Podbij go zatem, wielki królu'. Co byś zrobił?”. „Podbilibyśmy go i władali nim, mistrzu Ratthapala”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że godny zaufania i rzetelny człowiek przyjdzie do ciebie z zachodu i powie: 'Proszę wiedz, wielki królu, że przyszedłem z zachodu ... północy ... południa i tam widziadłem duży kraj, potężny i bogaty, gęsto zaludniony, tłoczny ludźmi. Są tam liczne odziały na słoniach, liczna kawaleria, odziały na wozach i piechota; jest tam obfitość kości słoniowej i obfitość złotych monet i złotych sztab i obfitość kobiet na żony. Z twoimi obecnymi siłami możesz go podbić. Podbij go zatem, wielki królu'. Co byś zrobił?”. „Podbilibyśmy go i władali nim, mistrzu Ratthapala”. „Wielki królu, to z uwagi na to Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony rzekł: 'Życie w każdym świecie nie ma schronienia i protektora'; i kiedy poznałem i zobaczyłem i usłyszałem to odszedłem z domowego życia w bezdomność”. „To cudowne mistrzu Ratthapala, to wspaniałe, jak dobrze to zostało wyrażone przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego: 'Życie w każdym świecie jest niekompletne, nienasycone, niewolnikiem pragnienia'. Rzeczywiście tak jest”.

Oto co powiedział czcigodny Ratthapala. I po powiedzeniu tego dodał dalej:

Widzę bogatych ludzi w świecie, którzy jednak
Z ignorancji nie rozdają zebranego przez nich bogactwa.
Chciwie gromadzą swe bogactwo
Ciągle tęskniąc za dalszymi zmysłowymi przyjemnościami.

Król który podbił ziemię siłą
I sprawuje władzę nad lądem wielkości oceanu,
Jest jednak nienasycony bliższym brzegiem
I pożąda odległego brzegu również.

Większość ludzi tak samo, nie tylko król
Spotyka śmierć z pragnieniem nieporzuconym
(Z planami) wciąż niezrealizowanymi opuszczają trupa
Pragnienie pozostaje niezaspokojone w świecie.

Jego krewni lamentują rwąc swe włosy
Płacząc Och ja! Niestety! Nasza miłość nie żyje!
Odnoszą ciało zawinięte w całun
By umieścić je na stosie i tam spalić.

Ubrany w całun pozostawia swe bogactwo z tyłu
Porzucony na stosie, pali się
I gdy umiera, żadni krewni ani rodzina
Nie mogą mu zaoferować schronu czy schronienia tutaj.

Podczas gdy spadkobiercy zabierają jego bogactwo, ta istota
Musi pójść zgodnie ze swymi działaniami;
I gdy umiera nic nie może podążyć za nim;
Ani dziecko ani żona ani królewski majątek.

Długowieczność nie jest uzyskiwana przez bogactwo
Ani dobrobyt nie odegna starości;
Krótkie jest to życie, jak wszyscy mądrzy mówią,
Wieczności ono nie zna tylko zmianę.

Bogaci i biedni tak samo poczują dotyk śmierci
Głupiec i mędrzec poczują to także.
Ale podczas gdy głupiec leży powalony przez swą głupotę,
Żaden mędrzec nigdy nie drży od jej dotyku.

Lepsza jest tu mądrość niż jakiekolwiek bogactwo,
Gdyż przez zrozumienie człowiek zdobywa finałowy cel.
Ludzie przez ignorancję czynią złe czyny,
I nie udaje im się osiągnąć celu z życia na życie.

Gdy idzie do łona i następnego świata
Odnawiając sukcesyjne koło narodzin,
Inny o małej mądrości ufa mu
I również idzie do łona i następnego świata.

Tak jak włamywacz złapany na rabunku
Skazany jest za swój czyn na cierpienie
Tak też ludzie po śmierci w następnych światach,
Skazani są na cierpienie za swe złe czyny.

Zmysłowe przyjemności, rozliczne, słodkie, rozkoszne
Na wiele różnych sposobów wprawiają umysł w pomieszanie.
Widząc niebezpieczeństwo w tych zmysłowych więzach
Wybrałem prowadzenie bezdomnego życia, o Królu.

Tak jak wszystkie owoce spadają z drzewa, tak też ludzie,
Zarówno młodzi jak starzy, spadają gdy ginie ciało.
Widząc to również, o Królu, odszedłem w bezdomność
Lepsze jest pustelnicze życie dające bezpieczeństwo”.

M 82