Przy pewnej okazji liczni starsi mnisi
mieszkali w Macchikasanda w Dzikim Gaju Mango. Wtedy Gospodarz Citta
podszedł do tych starszych mnichów, złożył im hołd, usiadł z
boku i rzekł do nich: „Czcigodni panowie, niech starsi zgodzą się
zaakceptować jutrzejszy posiłek ode mnie”. Starsi mnisi wyrazili
zgodę w milczeniu. Wtedy gospodarz Citta, zrozumiawszy, że starsi
się zgodzili, wstał ze swego miejsca, złożył im hołd i odszedł,
trzymając ich po swej prawej stronie.
Kiedy minęła noc, o poranku, starsi
mnisi ubrali się, wzięli swe miski i zewnętrzne szaty i udali się
do rezydencji gospodarza Citty. Wtedy gospodarz Citta podszedł do
tych starszych mnichów, złożył im hołd, usiadł z boku i
powiedział do czcigodnego starszego:
„Czcigodny starszy, są te rozliczne
poglądy które powstają w świecie: 'świat jest wieczny', 'świat
nie jest wieczny',' świat jest skończony', 'świat jest
nieskończony', 'dusza i ciało to jedno', 'dusza to jedna rzecz, a
ciało to druga rzecz', 'po śmierci Tathagata istnieje', 'po śmierci
Tathagata nie istnieje', 'po śmierci Tathagata istnieje i nie
istnieje', 'po śmierci Tathagata ani istnieje ani nie istnieje' –
te jak również sześćdziesiąt dwa poglądy wymienione w
Brahmajala. Kiedy co jest, te poglądy dochodzą do bycia? Kiedy
czego nie ma, te poglądy nie dochodzą do bycia?”
Kiedy to zostało powiedziane,
czcigodny starszy milczał. Drugi raz i trzeci raz gospodarz Citta
zadał to samo pytanie, i drugi raz i trzeci raz czcigodny starszy
milczał. Przy tej okazji czcigodny Isidatta był najmłodszym
mnichem w tym Zgromadzeniu. Wtedy czcigodny Isidatta powiedział do
czcigodnego starszego: „Pozwól mi, czcigodny starszy, odpowiedzieć
na pytanie gospodarza Citty”. „Odpowiedz na nie, przyjacielu
Isidatto”.
„Teraz gospodarzu, pytasz się w ten
sposób: 'Czcigodny starszy, są te rozliczne poglądy które
powstają w świecie: 'świat jest wieczny', 'świat nie jest
wieczny',' świat jest skończony', 'świat jest nieskończony',
'dusza i ciało to jedno', 'dusza to jedna rzecz, a ciało to druga
rzecz', 'po śmierci Tathagata istnieje', 'po śmierci Tathagata nie
istnieje', 'po śmierci Tathagata istnieje i nie istnieje', 'po
śmierci Tathagata ani istnieje ani nie istnieje' – te jak również
sześćdziesiąt dwa poglądy wymienione w Brahmajala. Kiedy co jest,
te poglądy dochodzą do bycia? Kiedy czego nie ma, te poglądy nie
dochodzą do bycia?'” „Tak, czcigodny panie”.
„Co do rozlicznych poglądów które
powstają w świecie: 'świat jest wieczny', 'świat nie jest
wieczny',' świat jest skończony', 'świat jest nieskończony',
'dusza i ciało to jedno', 'dusza to jedna rzecz, a ciało to druga
rzecz', 'po śmierci Tathagata istnieje', 'po śmierci Tathagata nie
istnieje', 'po śmierci Tathagata istnieje i nie istnieje', 'po
śmierci Tathagata ani istnieje ani nie istnieje' – te jak również
sześćdziesiąt dwa poglądy wymienione w Brahmajala: kiedy jest
pogląd ucieleśniający, te poglądy dochodzą do bycia; kiedy nie
ma poglądu ucieleśniającego, te poglądy nie dochodzą do bycia”.
„Ale czcigodny panie, jak dochodzi do poglądu ucieleśniającego?” „Tu gospodarzu, niepouczony przeciętniak, nie szanujący szlachetnych i nie obeznany z ich Dhammą, nie zdyscyplinowany w niej, widzi materię jako ja, lub ja posiadającego materię, lub materię w ja, lub ja w materii. Widzi on uczucie jako ja, lub ja posiadającego uczucie, lub uczucie w ja, lub ja w uczuciu.Widzi percepcję jako ja, lub ja posiadającego percepcję, lub percepcję w ja, lub ja w percepcji. Widzi determinacje jako ja, lub ja posiadającego determinacje, lub determinacje w ja, lub ja w determinacjach. Widzi on świadomość jako ja, lub ja posiadającego świadomość, lub świadomości w ja, lub ja w świadomości. Oto jak dochodzi do poglądu ucieleśniającego”.
„Ale czcigodny panie, jak dochodzi do poglądu ucieleśniającego?” „Tu gospodarzu, niepouczony przeciętniak, nie szanujący szlachetnych i nie obeznany z ich Dhammą, nie zdyscyplinowany w niej, widzi materię jako ja, lub ja posiadającego materię, lub materię w ja, lub ja w materii. Widzi on uczucie jako ja, lub ja posiadającego uczucie, lub uczucie w ja, lub ja w uczuciu.Widzi percepcję jako ja, lub ja posiadającego percepcję, lub percepcję w ja, lub ja w percepcji. Widzi determinacje jako ja, lub ja posiadającego determinacje, lub determinacje w ja, lub ja w determinacjach. Widzi on świadomość jako ja, lub ja posiadającego świadomość, lub świadomości w ja, lub ja w świadomości. Oto jak dochodzi do poglądu ucieleśniającego”.
„Ale czcigodny panie,
jak nie dochodzi do poglądu ucieleśniającego?” „Tu gospodarzu,
właściwie pouczony szlachetny uczeń, szanujący szlachetnych i
obeznany z ich Dhammą, zdyscyplinowany w niej, szanujący
prawdziwych ludzi i obeznany z ich Dhammą, zdyscyplinowany w niej,
nie widzi materii jako ja, lub ja posiadającego materię, lub
materię w ja, lub ja w materii. Nie widzi on uczucia jako ja, lub ja
posiadającego uczucie, lub uczucie w ja, lub ja w uczuciu. Nie widzi
percepcji jako ja, lub ja posiadającego percepcję, lub percepcję w
ja, lub ja w percepcji. Nie widzi determinacji jako ja, lub ja
posiadającego determinacje, lub determinacje w ja, lub ja w
determinacjach. Nie widzi on świadomości jako ja, lub ja
posiadającego świadomość, lub świadomości w ja, lub ja w
świadomości. Oto jak nie dochodzi do poglądu ucieleśniającego”.
„Czcigodny panie, skąd pochodzi
mistrz Isidatta?” „Pochodzę z Avanti, gospodarzu”. „Jest
szlachetnie urodzony z Avanti o imieniu Isidatta, nasz niewidziany
przyjaciel, który odszedł w bezdomność. Czy czcigodny
kiedykolwiek go spotkał?” „Tak, gospodarzu”. „Gdzie ten
czcigodny tera z mieszka, czcigodny panie?” Kiedy to zostało
powiedziane, czcigodny Isidatta milczał. „Czy to mistrz Isidatta?”
„Tak, gospodarzu”. Niech mistrz Isidatta cieszy się przyjemnym
Dzikim Gajem Mango w Macchikasanda. Chętnie zaopatrzę mistrza
Isidattę w szaty, jedzenie, miejsce pobytu i lekarstwa”. „To
uprzejmie powiedziane, gospodarzu”.
Wtedy gospodarz Citta, uciszywszy się
i uradowawszy słowami czcigodnego Isidatty, swą własną ręką
obsłużył i zadowolił starszych mnichów różnymi rodzajami
smacznego jedzenia. Kiedy starsi mnisi skończyli jeść i odłożyli
swe miski, wstali z miejsc i odeszli.
Wtedy czcigodny główny mnich
powiedział do czcigodnego Isidatty: „To dobrze, przyjacielu
Isidatto, że pojawiła się u ciebie odpowiedź na to pytanie. Mi ta
odpowiedź się nie pojawiła. Zatem, przyjacielu Isidatto,
kiedykolwiek powstanie podobne pytanie jakiegoś innego czasu,
powinieneś je wyjaśnić”.
Wtedy czcigodny Isidatta uporządkował
swoje miejsce pobytu, i zabrawszy miskę i szatę, opuścił
Macchikasandę. Kiedy opuścił Macchikasandę, opuścił ją na
dobre, i nigdy nie powrócił”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.