AN VI, 13 Elementy ucieczki

Mnisi, jest te sześć elementów ucieczki. Jakie sześć?

Tu, mnich mógłby powiedzieć tak: „Rozwinąłem i wypracowałem wyzwolenie umysłu przez przyjazność, uczyniłem je moim wehikułem i podstawą, w pełni opanowałem, skonsolidowałem je i odpowiednio podjąłem, a jednak zła wola wciąż wprawia mój umysł w obsesje”. Powinno mu się powiedzieć w ten sposób: „Nie jest tak! Nie mów w ten sposób. Nie reprezentuj błędnie Zrealizowanego, gdyż nie jest dobrze błędnie reprezentować Zrealizowanego. Zrealizowany z pewnością nie powiedziałby w ten sposób. To niemożliwe i niewyobrażalne, przyjacielu, by umysł kogoś kto rozwinął i wypracował wyzwolenie umysłu przez przyjazność, uczynił je swoim wehikułem i podstawą, w pełni opanował, skonsolidował je i odpowiednio podjął, ulegał obsesji złej woli. Nie ma takiej możliwości. Gdyż to, przyjacielu, jest ucieczka ze złej woli, mianowicie, wyzwolenie umysłu przez przyjazność”.

Tu, mnich mógłby powiedzieć tak: „Rozwinąłem i wypracowałem wyzwolenie umysłu przez współczucie, uczyniłem je moim wehikułem i podstawą, w pełni opanowałem, skonsolidowałem je i odpowiednio podjąłem, a jednak myśl o krzywdzeniu wciąż wprawia mój umysł w obsesje”. Powinno mu się powiedzieć w ten sposób: „Nie jest tak! Nie mów w ten sposób. Nie reprezentuj błędnie Zrealizowanego, gdyż nie jest dobrze błędnie reprezentować Zrealizowanego. Zrealizowany z pewnością nie powiedziałby w ten sposób. To niemożliwe i niewyobrażalne, przyjacielu, by umysł kogoś kto rozwinął i wypracował wyzwolenie umysłu przez współczucie, uczynił je swoim wehikułem i podstawą, w pełni opanował, skonsolidował je i odpowiednio podjął, ulegał obsesji myśli o krzywdzeniu. Nie ma takiej możliwości. Gdyż to, przyjacielu, jest ucieczka z myśli o krzywdzeniu, mianowicie, wyzwolenie umysłu przez przyjazność”.

Tu, mnich mógłby powiedzieć tak: „Rozwinąłem i wypracowałem wyzwolenie umysłu przez radość (z sukcesów innych), uczyniłem je moim wehikułem i podstawą, w pełni opanowałem, skonsolidowałem je i odpowiednio podjąłem, a jednak niezadowolenie wciąż wprawia mój umysł w obsesje”. Powinno mu się powiedzieć w ten sposób: „Nie jest tak! Nie mów w ten sposób. Nie reprezentuj błędnie Zrealizowanego, gdyż nie jest dobrze błędnie reprezentować Zrealizowanego. Zrealizowany z pewnością nie powiedziałby w ten sposób. To niemożliwe i niewyobrażalne, przyjacielu, by umysł kogoś kto rozwinął i wypracował wyzwolenie umysłu przez radość (z sukcesów innych), uczynił je swoim wehikułem i podstawą, w pełni opanował, skonsolidował je i odpowiednio podjął, ulegał obsesji niezadowolenia. Nie ma takiej możliwości. Gdyż to, przyjacielu, jest ucieczka z niezadowolenia, mianowicie, wyzwolenie umysłu przez radość (z sukcesów innych)”.

Tu, mnich mógłby powiedzieć tak: „Rozwinąłem i wypracowałem wyzwolenie umysłu przez równowagę, uczyniłem je moim wehikułem i podstawą, w pełni opanowałem, skonsolidowałem je i odpowiednio podjąłem, a jednak pożądanie wciąż wprawia mój umysł w obsesje”. Powinno mu się powiedzieć w ten sposób: „Nie jest tak! Nie mów w ten sposób. Nie reprezentuj błędnie Zrealizowanego, gdyż nie jest dobrze błędnie reprezentować Zrealizowanego. Zrealizowany z pewnością nie powiedziałby w ten sposób. To niemożliwe i niewyobrażalne, przyjacielu, by umysł kogoś kto rozwinął i wypracował wyzwolenie umysłu przez równowagę, uczynił je swoim wehikułem i podstawą, w pełni opanował, skonsolidował je i odpowiednio podjął, ulegał obsesji pożądania. Nie ma takiej możliwości. Gdyż to, przyjacielu, jest ucieczka z pożądania, mianowicie, wyzwolenie umysłu przez równowagę”.

Tu, mnich mógłby powiedzieć tak: „Rozwinąłem i wypracowałem wyzwolenie umysłu bez znaków, uczyniłem je moim wehikułem i podstawą, w pełni opanowałem, skonsolidowałem je i odpowiednio podjąłem, a jednak mój umysł wciąż podąża za znakami”. Powinno mu się powiedzieć w ten sposób: „Nie jest tak! Nie mów w ten sposób. Nie reprezentuj błędnie Zrealizowanego, gdyż nie jest dobrze błędnie reprezentować Zrealizowanego. Zrealizowany z pewnością nie powiedziałby w ten sposób. To niemożliwe i niewyobrażalne, przyjacielu, by umysł kogoś kto rozwinął i wypracował wyzwolenie umysłu bez znaków, uczynił je swoim wehikułem i podstawą, w pełni opanował, skonsolidował je i odpowiednio podjął, wciąż podążał za znakami. Nie ma takiej możliwości. Gdyż to, przyjacielu, jest ucieczka ze wszystkich znaków, mianowicie, wyzwolenie umysłu bez znaków”.

Wtedy mnich mógłby powiedzieć: „Porzuciłem koncept 'jestem', nie uważam nic jako: 'Tym jestem', a jednak strzała wątpliwości i pomieszania ciągle dręczy mój umysł”. Powinno mu się powiedzieć w ten sposób: „Nie jest tak! Nie mów w ten sposób. Nie reprezentuj błędnie Zrealizowanego, gdyż nie jest dobrze błędnie reprezentować Zrealizowanego. Zrealizowany z pewnością nie powiedziałby w ten sposób. To niemożliwe i niewyobrażalne, przyjacielu, u kogoś kto porzucił koncept 'jestem', i nie uważał nic jako: 'Tym jestem', strzała wątpliwości i pomieszania ciągle dręczyła jego umysł. Nie ma takiej możliwości. Gdyż to, przyjacielu, jest ucieczka od strzały wątpliwości i pomieszania, mianowicie wykorzenienie wyobrażenia 'jestem'.

Takie, mnisi, jest te sześć elementów ucieczki.