AN VIII, 46

Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Kosambi w Parku Ghosity. Przy tej okazji czcigodny Anuruddha wycofał się by spędzić dzień i był na odosobnieniu, kiedy liczne bóstwa o miłych ciałach podeszły do niego, złożyły mu hołd, stanęły z boku i powiedziały do niego:

„Czcigodny Anuruddho, jesteśmy bóstwami o miłych ciałach, władających mistrzostwem i sprawującymi kontrolę nad trzema rzeczami. Natychmiast uzyskujemy taki kolor jaki chcemy. Natychmiast uzyskujemy taką przyjemność jaką chcemy, I natychmiast uzyskujemy taki głos jaki chcemy. Jesteśmy bóstwami o miłych ciałach, władających mistrzostwem i sprawującym kontrolę nad trzema rzeczami”.

Wtedy czcigodny Anuruddha pomyślał: „Niech wszystkie te bóstwa staną się niebieskie, o niebieskiej karnacji, w niebieskich ubraniach i niebieskich ornamentach”. Poznawszy myśl czcigodnego Anuruddhy, bóstwa te stały się wszystkie niebieskie o niebieskiej karnacji, w niebieskich ubraniach i niebieskich ornamentach. Wtedy czcigodny Anuruddha pomyślał: „Niech wszystkie te bóstwa staną się żółte … czerwone … białe o białej karnacji, w białych ubraniach i białych ornamentach”. Poznawszy myśl czcigodnego Anuruddhy, bóstwa te stały się wszystkie białe, o białej karnacji, w białych ubraniach i białych ornamentach.

Wtedy jedno z tych bóstw zaśpiewało, jedno zatańczyło, jedno zaklaskało. Tak jak, kiedy muzyczny zespół jest dobrze wyćwiczony i rytm jest dobrze skoordynowany, i jest skomponowany przez zdolnych muzyków, ich muzyka jest piękna, kusząca, miła, ujmująca, i oszałamiająca, tak też występ tych bóstw był piękny, kuszący, miły, ujmujący, i oszałamiający. Natychmiast po tym, czcigodny Anurudda oderwał swe funkcje zmysłowe. Wtedy te bóstwa [myśląc]: „Mistrz Anuruddha nie cieszy się tym”, zniknęły na miejscu.

Wtedy, wieczorem, czcigodny Anuruddha wyszedł z odosobnienia i podszedł do Zrealizowanego. Złożył hołd Zrealizowanemu, usiadł z boku, i powiedział do niego: „Czcigodny panie, wycofałem się by spędzić dzień i byłem na odosobnieniu, kiedy liczne bóstwa o miłych ciałach podeszły do mnie, złożyły mi hołd, stanęły z boku i powiedziały do mnie:

'Czcigodny Anuruddho, jesteśmy bóstwami o miłych ciałach, władających mistrzostwem i sprawującym kontrolę nad trzema rzeczami. Natychmiast uzyskujemy taki kolor jaki chcemy. Natychmiast uzyskujemy taką przyjemność jaką chcemy, I natychmiast uzyskujemy taki głos jaki chcemy. Jesteśmy bóstwami o miłych ciałach, władających mistrzostwem i sprawującym kontrolę nad trzema rzeczami'.

Wtedy pomyślałem: 'Niech wszystkie te bóstwa staną się niebieskie, o niebieskiej karnacji, w niebieskich ubraniach i niebieskich ornamentach'. Poznawszy moją myśl, bóstwa te stały się wszystkie niebieskie o niebieskiej karnacji, w niebieskich ubraniach i niebieskich ornamentach. Wtedy pomyślałem: 'Niech wszystkie te bóstwa staną się żółte … czerwone … białe o białej karnacji, w białych ubraniach i białych ornamentach. Poznawszy moją myśl bóstwa te stały się wszystkie białe, o białej karnacji, w białych ubraniach i białych ornamentach.

Wtedy jedno z tych bóstw zaśpiewało, jedno zatańczyło, jedno zaklaskało. Tak jak, kiedy muzyczny zespół jest dobrze wyćwiczony i rytm jest dobrze skoordynowany, i jest skomponowany przez zdolnych muzyków, ich muzyka jest piękna, kusząca, miła, ujmująca, i oszałamiająca, tak też występ tych bóstw był piękny, kuszący, miły, ujmujący, i oszałamiający. Natychmiast po tym oderwałem swe funkcje zmysłowe. Wtedy te bóstwa [myśląc]: 'Mistrz Anuruddha nie cieszy się tym', zniknęły na miejscu. Czcigodny panie, jak wiele cech powinna posiadać kobieta by z rozpadem ciała, po śmierci, odrodziła się w towarzystwie bóstw o miłych ciałach?”

„Anuruddho, jeżeli posiada osiem cech, kobieta z rozpadem ciała, po śmierci, odradza się w towarzystwie bóstw o miłych ciałach. Jakich osiem?

Tu, Anuruddha, jakiemukolwiek mężowi jej rodzice ją oddadzą – robiąc to kierowani pragnieniem jej dobra, szukając jej dobrobytu, obdarzając ją współczuciem, działając kierowani współczuciem dla niej – kobieta wstaje przed nim i spoczywa po nim, wykonując to co trzeba wykonać, miła w swym zachowaniu i przyjemna w swej mowie.

Szanuje ona, darzy szacunkiem, ceni i czci tych, których darzy szacunkiem jej mąż – jego matkę, ojca, pustelników i braminów – i kiedy przychodzą, oferuje im siedzenie i wodę.

Jest zręczna i pilna w pomaganiu mężowi przy pracach domowych, czy to szyjąc czy tkając, posiada zdrowy osąd na temat tych rzeczy ażeby wykonywała je i aranżowała odpowiednio.

Rozpoznaje, co domowi pomocnicy męża – czy to niewolnicy, posłańcy, czy pracownicy - zrobili i co pozostawili nie zrobione; zna sytuację tych którzy są chorzy; i rozprowadza odpowiednie porcje jedzenia dla każdego.

Strzeże i chroni zarobek jaki mąż przynosi do domu – czy to pieniądze, ziarno, srebro, czy złoto – i nie marnotrawi, nie kradnie, nie jest rozrzutna co do jego zarobków.

Jest świecką wyznawczynią, która udała się po schronienie do Buddy, Dhammy, Zgromadzenia.

Jest cnotliwa, powstrzymuje się od niszczenia życia od zabierania tego co nie dane, od błędnego seksualnego prowadzenia się, od kłamliwej mowy, i od likierów, wina, i środków odurzających, podstawy pod nieuważność.

Jest szczodra, tą która przebywa w domu z sercem wolnym od splamienia skąpstwem, dając hojnie, o otwartych rękach, ciesząca się rezygnacją, poświęcająca się charytatywności, ciesząca się dawaniem i dzieleniem się.

Posiadając te osiem cech, Anuruddho, kobieta z rozpadem ciała, po śmierci, odradza się w towarzystwie bóstw o miłych ciałach”.

Nie lekceważy swego męża,

człowieka który stale ją wspiera,

który chętnie i gorliwie

zawsze przynosi jej to co chce.

Ani też dobra kobieta nie gani męża

mową powodowaną przez zazdrość;

mądra kobieta darzy szacunkiem tych

których darzy szacunkiem jej mąż.

Wstaje wcześnie, pracuje pilnie,

zajmując się domową pomocą;

traktuje swego męża w miły sposób

i chroni zarobione przez niego bogactwo.

Kobieta która wypełnia swe obowiązki w ten sposób,

podążając za wolą i życzeniami męża,

odradza się wśród bogów zwanych „miłymi”.