AN VI, 14 - kiedy mnich nie ma dobrej śmierci

Czcigodny Sariputta odezwał się do mnichów: „Przyjaciele mnisi!”. „Przyjacielu”, odpowiedzieli ci mnisi. Czcigodny Sariputta rzekł to:

„Przyjaciele, mnich spędza swój czas w taki sposób, że nie ma dobrej śmierci. A jak mnich spędza swój czas w taki sposób, że nie ma dobrej śmierci?

Tu, mnich rozmiłowuje się w pracy, czerpie uciechę z pracy, jest oddany uciesze pracy; rozmiłowuje się w mówieniu, czerpie uciechę z mówienia, jest oddany uciesze mówienia; rozmiłowuje się w spaniu, czerpie uciechę ze spania, jest oddany uciesze spania; rozmiłowuje się w towarzystwie, czerpie uciechę z towarzystwa, jest oddany uciesze towarzystwa; rozmiłowuje się w łączeniu się, czerpie uciechę z łączenia się, jest oddany uciesze łączenia się; rozmiłowuje się w dialektyce, czerpie uciechę z dialektyki, jest oddany uciesze dialektyki. Kiedy mnich spędza czas w ten sposób, nie ma dobrej śmierci. Jest nazywany mnichem, który rozmiłowuje się w osobowości, który nie porzucił osobowości dla pełnego zakończenia cierpienia.

Przyjaciele, mnich spędza swój czas w taki sposób, że ma dobrą śmierć. A jak mnich spędza swój czas w taki sposób, że nie ma dobrą śmierć?

Tu, mnich nie rozmiłowuje się w pracy, nie czerpie uciechy z pracy, nie jest oddany uciesze pracy; nie rozmiłowuje się w mówieniu, nie czerpie uciechy z mówienia, nie jest oddany uciesze mówienia; nie rozmiłowuje się w spaniu, nie czerpie uciechy ze spania, nie jest oddany uciesze spania; nie rozmiłowuje się w towarzystwie, nie czerpie uciechy z towarzystwa, nie jest oddany uciesze towarzystwa; nie rozmiłowuje się w łączeniu się, nie czerpie uciechy z łączenia się ,nie jest oddany uciesze łączenia się; nie rozmiłowuje się w dialektyce, nie czerpie uciechy z dialektyki, nie jest oddany uciesze dialektyki. Kiedy mnich spędza czas w ten sposób, ma dobrą śmierć. Jest nazywany mnichem, który nie rozmiłowuje się w osobowości, który porzucił osobowości dla pełnego zakończenia cierpienia.

Istocie oddanej dialektyce,

rozmiłowanej w dialektyce,

nie uda się zrealizować wygaszenia,

najwyższego bezpieczeństwa od niewoli.

Ale ten kto porzucił dialektykę

kto odnajduje rozmiłowanie w nie-dialektyce

zrealizował wygaszenie,

najwyższe bezpieczeństwa od niewoli.