Strony

poniedziałek, 3 czerwca 2013

AN VII, 55


„Mnisi, pouczę was o siedmiu destynacjach osób i realizacji wygaszenia przez nie-utrzymywanie. Słuchajcie, i bacznie uważajcie na to co powiem”. „Tak, czcigodny panie”, odpowiedzieli ci mnisi. Zrealizowany rzekł to:

„A jakie, mnisi, jest te siedem destynacji osób?

Tu, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, to nie byłoby moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym wygaszenie w interwale.

Na przykład, kiedy żelazna kula była ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć, i zostać wygaszony. Tak też, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym wygaszenie w interwale.

Tu, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym wygaszenie w interwale.

Na przykład, kiedy żelazna kula była ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć wznieść się i zostać wygaszony. Tak też, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym wygaszenie w interwale.

Tu, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym wygaszenie w interwale.

Na przykład, kiedy żelazna kula była ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć wznieść się i zostać wygaszony tuż przed wylądowaniem na ziemi. Tak też, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym wygaszenie w interwale.

Tu, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym wygaszenie przy lądowaniu.

Na przykład, kiedy żelazna kula była ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć i zostać wygaszony przy wylądowaniu na ziemi. Tak też, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym wygaszenie przy lądowaniu.

Tu, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym wygaszenie przy lądowaniu.

Na przykład, kiedy żelazna kula była ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć i upaść na małą wiązkę słomy czy patyków. Wytworzyłby się ogień i dym, ale gdy ta mała wiązka słomy czy patyków wyczerpałaby się, i nie uzyskałby więcej opału, zostałby wygaszony. Tak też, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się realizującym wygaszenie przy lądowaniu.

Tu, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się skierowanym pod prąd, udając się do królestwa Akanittha.

Na przykład, kiedy żelazna kula była ogrzewana cały dzień i jest uderzona, kawałek może ulecieć i upaść na dużą wiązkę słomy czy patyków. Wytworzyłby się ogień i dym, ale gdy ta duża wiązka słomy czy patyków wyczerpałaby się, spaliłby las albo gaj, aż osiągnąłby krawędź pola, krawędź drogi, krawędź kamiennej góry, krawędź wody, krawędź ładnego kawałka ziemi, i wtedy, jeżeli nie dostałby więcej opału, zostałby wygaszony. Tak też, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', jednakże w pełni nie zrealizował tego stanu. Nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do wyobrażenia; nie porzucił całkowicie dogłębnych tendencji do pożądania istnienia; nie porzucił całkowicie ignorancji. Z całkowitym zniszczeniem pięciu niższych pęt, staje się skierowanym pod prąd, wiedzionym do królestwa Akanittha.

A czym jest realizacja wygaszenia przez nie-utrzymywanie? Tu, mnich praktykuje w ten sposób: 'Gdyby tego nie było, nie byłoby to moje; to nie będzie i to nie będzie moje. Co istnieje, co doszło do istnienia, to porzucam'. Osiąga on równowagę. Nie jest przywiązany do istnienia; nie jest przywiązany do powstania. Widzi z odpowiednią wiedzą: 'Jest wyższy stan, który jest spokojny', i w pełni zrealizował ten stan. Porzucił całkowicie dogłębne tendencje do wyobrażenia; porzucił całkowicie dogłębne tendencje do pożądania istnienia; porzucił całkowicie ignorancję. To nazywa się realizacją wygaszenia przez nie-utrzymywanie.

Takie, mnisi, jest te siedem destynacji osób i realizacja wygaszenia przez nie-utrzymywanie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.