AN VII, 52 Dawanie

Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Campa na brzegu Lotosowego Stawu Gaggara. Wtedy liczni świeccy wyznawcy z Campa podeszli do czcigodnego Sariputty, złożyli mu hołd, usiedli z boku i powiedzieli do niego:

„Czcigodny Sariputto, było to już dawno temu jak słyszeliśmy mowę Dhammy Zrealizowanego. Byłoby dobrze, czcigodny panie, gdybyśmy mogli usłyszeć mowę Dhammy daną przez Zrealizowanego”.

„W takim razie, przyjaciele, powinniście przyjść w dniu uposatha. Prawdopodobnie wtedy będziecie mogli usłyszeć mowę Dhammy daną przez Zrealizowanego”. „Tak, czcigodny panie”, odpowiedzieli ci świeccy wyznawcy. Wtedy, po wstaniu ze swych miejsc, złożyli, hold czcigodnemu Sariputtcie okrążywszy go trzymając ich prawe strony zwrócone ku niemu, i odeszli.

Wtedy, w dzień uposatha, ci świeccy wyznawcy z Campa podeszli do czcigodnego Sariputty, złożyli mu hołd i stanęli z boku. Wtedy czcigodny Sariputta wraz z tymi świeckimi wyznawcami, poszedł do Zrealizowanego. Złożyli hołd Zrealizowanemu, usiedli z boku i czcigodny Sariputta powiedział do niego:

„Czcigodny panie, czy mogłoby tak być, że podarunek dany komuś tutaj nie jest o wielkim owocu i korzyści? I czy mogłoby tak być, że podarunek dany komuś tutaj jest o wielkim owocu i korzyści?”

„Mogłoby się tak być, Sariputto, że podarunek dany komuś tutaj nie jest o wielkim owocu i korzyści. I mogłoby tak być, że podarunek dany komuś tutaj jest o wielkim owocu i korzyści”.

„Czcigodny panie, dlaczego tak jest, że jeden podarunek nie jest o wielkim owocu i korzyści, podczas inny jest?”

„Tu, Sariputto, ktoś daje podarunek z oczekiwaniami, z uwiązanym umysłem, szukając zapłaty, daje podarunek [myśląc]: 'Kiedy umrę, skorzystam z tego'. Daje ten podarunek pustelnikowi czy braminowi: jedzenie i napoje; ubrania i wehikuły, girlandy,perfumy i maści, łoża, mieszkania, i lampy. Jak myślisz Sariputto? Czy ktoś mógłby dać taki podarunek?” „Tak, czcigodny panie”. „W takim przypadku, daje on podarunek z oczekiwaniami, z uwiązanym umysłem, szukając zapłaty, daje podarunek [myśląc]: 'Kiedy umrę, skorzystam z tego'. Po daniu takiego podarunku, z rozpadem ciała, po śmierci, odradza się w towarzystwie bogów Czterech Wielkich Króli. Po wyczerpaniu się tego działania, psychicznej mocy, chwały, i władzy, przychodzi z powrotem i wraca do tego stanu istnienia.

Ale, Sariputto, ktoś nie daje podarunku z oczekiwaniami, z uwiązanym umysłem, szukając zapłaty, daje podarunek [myśląc]: 'Dawanie jest dobre' …

Nie daje podarunku [myśląc] 'Dawanie jest dobre', ale raczej daje podarunek [myśląc]: 'Dawanie było praktykowane przedtem przez mojego ojca i pradziadów; nie porzucę tej rodzinnej tradycji' ..

Nie daje podarunku [myśląc]: 'Dawanie było praktykowane przedtem przez mojego ojca i pradziadów; nie porzucę tej rodzinnej tradycji', ale raczej daje podarunek [myśląc]: 'Ja gotuję, ci ludzie nie gotują. Nie jest właściwe, bym ja który gotuję nie dawał tym, którzy nie gotują' ...

Nie daje podarunku [myśląc]: 'Ja gotuję, ci ludzie nie gotują. Nie jest właściwe, bym ja który gotuję nie dawał tym, którzy nie gotują'', ale raczej daje podarunek [myśląc]: 'Tak jak wielcy starożytni prorocy, mianowicie, Atthaka, Vamaka, Vamadeva, Vessamitta, Yamataggi, Angirasa, Bharadvaja, Vasettha, Kassapa i Bhagu – prowadzili te wielkie ofiary, tak i ja będę się dzielił podarunkami'...

Nie daje podarunku [myśląc]: 'Tak jak wielcy starożytni prorocy, mianowicie, Atthaka, Vamaka, Vamadeva, Vessamitta, Yamataggi, Angirasa, Bharadvaja, Vasettha, Kassapa i Bhagu – prowadzili te wielkie ofiary, tak i ja będę się dzielił podarunkami', ale raczej daje podarunek [myśląc]: 'Kiedy daję podarunek, mój umysł staje się spokojny i zadowolenie i radość powstają'...

Nie daje podarunku [myśląc]: 'Kiedy daję podarunek, mój umysł staje się spokojny i zadowolenie i radość powstają', ale raczej daje podarunek [myśląc]: 'To ozdoba umysłu, wyposażenie umysłu'. Daje ten podarunek pustelnikowi czy braminowi: jedzenie i napoje; ubrania i wehikuły, girlandy,perfumy i maści, łoża, mieszkania, i lampy. Jak myślisz Sariputto? Czy ktoś mógłby dać taki podarunek?” „Tak, czcigodny panie”. „W takim przypadku, nie daje on podarunku z oczekiwaniami z uwiązanym umysłem, szukając zapłaty. Nie daje on podarunku [myśląc]: 'Dawanie jest dobre'. Nie daje on podarunku [myśląc]: 'Dawanie było praktykowane przedtem przez mojego ojca i pradziadów; nie porzucę tej rodzinnej tradycji'. Nie daje on podarunku [myśląc]: 'Ja gotuję, ci ludzie nie gotują. Nie jest właściwe, bym ja który gotuję nie dawał tym, którzy nie gotują'. Nie daje on podarunku [myśląc]: 'Tak jak wielcy starożytni prorocy, mianowicie, Atthaka, Vamaka, Vamadeva, Vessamitta, Yamataggi, Angirasa, Bharadvaja, Vasettha, Kassapa i Bhagu – prowadzili te wielkie ofiary, tak i ja będę się dzielił podarunkami'. Nie daje on podarunku [myśląc]: 'Kiedy daję podarunek, mój umysł staje się spokojny i zadowolenie i radość powstają'. Ale raczej daje on podarunek [myśląc]: 'To ozdoba umysłu, wyposażenie umysłu'. Po daniu takiego podarunku, z rozpadem ciała, po śmierci, odradza się w towarzystwie bogów Brahmy. Po wyczerpaniu się tego działania, psychicznej mocy, chwały, i władzy, nie przychodzi z powrotem i nie wraca do tego stanu istnienia.

To, Sariputto, jest powód dlaczego podarunek dany komuś tutaj nie jest o wielkim owocu i korzyści. I to jest powód dlaczego podarunek dany komuś tutaj jest o wielkim owocu i korzyści”.