AN VI, 37

Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki. Przy tej okazji, świecka wyznawczyni Velukantaki Nandamata przygotowywała podarunek posiadający sześć czynników, dla Zgromadzenia mnichów wiedzionych przez Sariputtę i Moggallanę. Boskim okiem co oczyszczone i przewyższające ludzkie, Zrealizowany zobaczył świecką wyznawczynię Velukantaki Nandamata przygotowującą ten podarunek i wtedy odezwał się do mnichów:

„Mnisi, świecka wyznawczyni Velukantaki Nandamata przygotowuje podarunek posiadający sześć czynników, dla Zgromadzenia mnichów wiedzionych przez Sariputtę i Moggallanę. A jak podarunek posiada sześć czynników? Tu dawca posiada trzy czynniki i otrzymujący posiadają trzy czynniki. Jakie są trzy czynniki dawcy? Tu dawca jest radosny przed daniem, ma spokojny i przekonany umysł co do aktu dawania; jest szczęśliwy po daniu. Takie są trzy czynniki dawcy. Jakie są trzy czynniki otrzymujących? Tu, otrzymujący są wolni od pożądania bądź praktykują dla usunięcia pożądania; są wolni od nienawiści bądź praktykują dla usunięcia nienawiści; są wolni od złudzenia bądź praktykują dla usunięcia złudzenia. Takie są trzy czynniki odbiorców. W taki sposób podarunek ma sześć czynników. Nie jest łatwo zmierzyć zasługi takiego podarunku, w taki sposób: 'Właśnie taki jest strumień zasług, strumień korzystnego, pokarm szczęścia – niebiański, dojrzewający szczęściem, sprzyjający szczęściu; raczej, jest on po prostu uznawany za nieobliczalną, niezmierzoną masę zasługi. Mnisi, tak jak nie jest łatwo zmierzyć wodę w wielkim oceanie, w ten sposób: 'Jest w nim tyle galonów wody', czy 'Jest w nim tyle tysięcy galonów wody' czy 'Jest w nim tyle setek tysięcy galonów wody', ale raczej, jest on po prostu uznawany za nieobliczalną, niezmierzoną masę wody, tak też, nie jest łatwo zmierzyć zasługi takiego podarunku, w taki sposób: 'Właśnie taki jest strumień zasług, strumień korzystnego, pokarm szczęścia – niebiański, dojrzewający szczęściem, sprzyjający szczęściu; raczej, jest on po prostu uznawany za nieobliczalną, niezmierzoną masę zasługi.

Przed daniem jest radosny;

podczas dawania ustanawia swój umysł w zaufaniu;

po daniu jest szczęśliwy:

to jest sukces w akcie podarunku.

Kiedy są wolni od pożądania i nienawiści,

wolni od złudzenia, bez skaz

samo-opanowani, żyjący święte życie

pole dla zasługi jest kompletne.

Oczyściwszy siebie

ofiarowawszy własnymi rękoma,

akt charytatywny jest bardzo owocny,

dla niego i w relacji do innych.

Wykonawszy taki charytatywny uczynek

z umysłem wolnym od skąpstwa,

mądra osoba, bogata w wiarę,

odradza się szczęśliwa, w świecie bez dolegliwości.