AN V, 26 - pięć podstaw wyzwolenia

AN V, 26

Mnisi, jest te pięć podstaw wyzwolenia, za pomocą których, jeżeli mnich trwa uważny, pilny i zdecydowany, jego niewyzwolony umysł staje się wyzwolonym, jego niewyczerpane skazy stają się totalnie wyczerpane, i osiąga on jeszcze-nie-osiągnięte najwyższe bezpieczeństwo od niewoli. Jakie pięć?

Tu, mnisi, Nauczyciel albo kolega mnich na pozycji nauczyciela uczy mnicha Dhammy. W jakikolwiek sposób Nauczyciel albo kolega mnich na pozycji nauczyciela uczy mnicha Dhammy, w właśnie taki sposób, w relacji do tej Dhammy, doświadcza on inspiracji w znaczeniu i inspiracji w Dhammie. Gdy tak czyni, radość powstaje u niego. Gdy jest radosny, powstaje błogość. U tego o błogim umyśle, ciało staje się spokojne. Ten o spokojnym ciele, czuje przyjemność. U odczuwającego przyjemność, umysł staje się skoncentrowany. To jest pierwsza podstawa za pomocą której, jeżeli mnich trwa uważny, pilny i zdecydowany, jego niewyzwolony umysł staje się wyzwolonym, jego niewyczerpane skazy stają się totalnie wyczerpane, i osiąga on jeszcze-nie-osiągnięte najwyższe bezpieczeństwo od niewoli.

I znów, ani Nauczyciel ani kolega mnich na pozycji nauczyciela nie uczy mnicha Dhammy, ale on sam naucza Dhammy innych, szczegółowo, tak jak sam ją usłyszał i nauczył się. W jakikolwiek sposób ten mnich uczy mnicha, w właśnie taki sposób, w relacji do tej Dhammy, doświadcza on inspiracji w znaczeniu i inspiracji w Dhammie. Gdy tak czyni, radość powstaje u niego. Gdy jest radosny, powstaje błogość. U tego o błogim umyśle, ciało staje się spokojne. Ten o spokojnym ciele, czuje przyjemność. U odczuwającego przyjemność, umysł staje się skoncentrowany. To jest druga podstawa za pomocą której, jeżeli mnich trwa uważny, pilny i zdecydowany, jego niewyzwolony umysł staje się wyzwolonym, jego niewyczerpane skazy stają się totalnie wyczerpane, i osiąga on jeszcze-nie-osiągnięte najwyższe bezpieczeństwo od niewoli.

I znów, ani Nauczyciel ani kolega mnich na pozycji nauczyciela nie uczy mnicha Dhammy, ani on sam nie naucza Dhammy innych, szczegółowo, tak jak sam ją usłyszał i nauczył się, ale recytuje Dhammę szczegółowo, tak jak sam ją usłyszał i nauczył się. W jakikolwiek sposób ten mnich recytuje, w właśnie taki sposób, w relacji do tej Dhammy, doświadcza on inspiracji w znaczeniu i inspiracji w Dhammie. Gdy tak czyni, radość powstaje u niego. Gdy jest radosny, powstaje błogość. U tego o błogim umyśle, ciało staje się spokojne. Ten o spokojnym ciele, czuje przyjemność. U odczuwającego przyjemność, umysł staje się skoncentrowany. To jest trzecia podstawa za pomocą której, jeżeli mnich trwa uważny, pilny i zdecydowany, jego niewyzwolony umysł staje się wyzwolonym, jego niewyczerpane skazy stają się totalnie wyczerpane, i osiąga on jeszcze-nie-osiągnięte najwyższe bezpieczeństwo od niewoli.

I znów, ani Nauczyciel ani kolega mnich na pozycji nauczyciela nie uczy mnicha Dhammy, ani on sam nie naucza Dhammy innych, szczegółowo, tak jak sam ją usłyszał i nauczył się, ani nie recytuje Dhammy szczegółowo, tak jak sam ją usłyszał i nauczył się, ale myśli, rozważa i mentalnie bada Dhammę tak jak sam ją usłyszał i nauczył się. W jakikolwiek sposób ten mnich myśli, rozważa i mentalnie bada Dhammę, w właśnie taki sposób, w relacji do tej Dhammy, doświadcza on inspiracji w znaczeniu i inspiracji w Dhammie. Gdy tak czyni, radość powstaje u niego. Gdy jest radosny, powstaje błogość. U tego o błogim umyśle, ciało staje się spokojne. Ten o spokojnym ciele, czuje przyjemność. U odczuwającego przyjemność, umysł staje się skoncentrowany. To jest czwarta podstawa za pomocą której, jeżeli mnich trwa uważny, pilny i zdecydowany, jego niewyzwolony umysł staje się wyzwolonym, jego niewyczerpane skazy stają się totalnie wyczerpane, i osiąga on jeszcze-nie-osiągnięte najwyższe bezpieczeństwo od niewoli.

I znów, ani Nauczyciel ani kolega mnich na pozycji nauczyciela nie uczy mnicha Dhammy, ani on sam nie naucza Dhammy innych, szczegółowo, tak jak sam ją usłyszał i nauczył się, ani nie recytuje Dhammy szczegółowo, tak jak sam ją usłyszał i nauczył się, ani nie myśli, rozważa i mentalnie nie bada Dhammy tak jak sam ją usłyszał i nauczył się, ale uchwycił dobrze pewien obiekt koncentracji, dobrze go wspomagał, dobrze go wspierał i spenetrował go dobrze przy użyciu mądrości. W jakikolwiek sposób ten mnich uchwycił dobrze pewien obiekt koncentracji, dobrze go wspomagał, dobrze go wspierał i spenetrował go dobrze przy użyciu mądrości, w właśnie taki sposób, w relacji do tej Dhammy, doświadcza on inspiracji w znaczeniu i inspiracji w Dhammie. Gdy tak czyni, radość powstaje u niego. Gdy jest radosny, powstaje błogość. U tego o błogim umyśle, ciało staje się spokojne. Ten o spokojnym ciele, czuje przyjemność. U odczuwającego przyjemność, umysł staje się skoncentrowany. To jest czwarta podstawa za pomocą której, jeżeli mnich trwa uważny, pilny i zdecydowany, jego niewyzwolony umysł staje się wyzwolonym, jego niewyczerpane skazy stają się totalnie wyczerpane, i osiąga on jeszcze-nie-osiągnięte najwyższe bezpieczeństwo od niewoli.

Takie, mnisi jest te pięć podstaw wyzwolenia, za pomocą których, jeżeli mnich trwa uważny, pilny i zdecydowany, jego niewyzwolony umysł staje się wyzwolonym, jego niewyczerpane skazy stają się totalnie wyczerpane, i osiąga on jeszcze-nie-osiągnięte najwyższe bezpieczeństwo od niewoli.