AN V, 140

Mnisi, posiadając pięć czynników, królewski słoń jest warty króla, wyposażeniem króla, i jest uważany za czynnik królewski. Jakie pięć? Tu, królewski słoń jest tym który słucha, który niszczy, który ochrania, który cierpliwie wytrzymuje, i który idzie.

A w jaki sposób królewski słoń jest tym który słucha? Tu, jakiekolwiek zadanie wyznaczy mu trener słoni, niezależnie czy robił to wcześniej czy nie, królewski słoń zważa na to, przykłada się do tego, skierowuje na to cały swój umysł i słucha z nadstawionymi uszami. To w ten sposób królewski słoń jest tym który słucha.

A w jaki sposób królewski słoń jest tym który niszczy? Tu, kiedy królewski słoń wkroczył do bitwy, niszczy słonie i jeźdźców słoni, konie i kawalerzystów, karety i woźniców, i piechotę. To w ten sposób królewski słoń jest tym który niszczy.

A w jaki sposób królewski słoń jest tym który ochrania? Tu, kiedy królewski słoń wkroczył do bitwy, chroni swój przód, swój tył, swe przednie stopy, swe tylne stopy, swą głowę, swe uszy, swą trąbę, swój ogon, i swego jeźdźca. To w ten sposób królewski słoń jest tym który ochrania.

A w jaki sposób królewski słoń jest tym który cierpliwie wytrzymuje? Tu, kiedy królewski słoń wkroczył do bitwy, cierpliwie wytrzymuje ciosy szpicrut, mieczy, strzał i toporów; wytrzymuje dźwięki bębnów, kotłów, muszli, i tam tamów. To w ten sposób królewski słoń jest tym który cierpliwie wytrzymuje.

A w jaki sposób królewski słoń jest tym który idzie? Tu, królewski słoń szybko idzie w te okolice, gdzie wysyła go trener słoni, niezależnie od tego czy już tam kiedyś szedł czy nie. To w ten sposób królewski słoń jest tym który idzie.

W taki sam sposób, mnisi, posiadając pięć czynników, mnich jest warty podarunków, gościnności, ofiar, jest warty oddawania mu czci, jest nieprzewyższonym polem zasług dla świata. Jakie pięć? Tu, mnich jest tym który słucha, który niszczy, który ochrania, który cierpliwie wytrzymuje, i który idzie.

A w jaki sposób mnich jest tym który słucha? Tu, kiedy Dhamma i Dyscyplina proklamowane przez Tathagatę są nauczane, mnich zważa na to, przykłada się do tego, skierowuje na to cały swój umysł i słucha Dhammy z nadstawionymi uszami. To w ten sposób mnich jest tym który słucha.

A w jaki sposób mnich jest tym który niszczy? Tu, mnich nie toleruje powstałej myśli zmysłowej, ale porzuca ją, usuwa, niszczy i unicestwia. Nie toleruje powstałej myśli złej woli, ale porzuca ją, usuwa, niszczy i unicestwia. Nie toleruje powstałej myśli o krzywdzeniu, ale porzuca ją, usuwa, niszczy i unicestwia. To w ten sposób mnich jest tym który niszczy.

A w jaki sposób mnich jest tym który ochrania? Tu, zobaczywszy materialną formę okiem, mnich nie chwyta się jej znaków i cech. Gdyż, jeżeli pozostawiłby funkcję oka niewstrzemięźliwą, złe niekorzystne stany pożądania i smutku mogłyby go nawiedzić, praktykuje tego wstrzemięźliwość; ochrania funkcję oka, podejmuje się wstrzemięźliwości funkcji oka. Usłyszawszy dźwięk uchem, mnich nie chwyta się jego znaków i cech. Gdyż, jeżeli pozostawiłby funkcję ucha niewstrzemięźliwą, złe niekorzystne stany pożądania i smutku mogłyby go nawiedzić, praktykuje tego wstrzemięźliwość; ochrania funkcję ucha, podejmuje się wstrzemięźliwości funkcji ucha. Powąchawszy zapach nosem, mnich nie chwyta się jego znaków i cech. Gdyż, jeżeli pozostawiłby funkcję nosa niewstrzemięźliwą, złe niekorzystne stany pożądania i smutku mogłyby go nawiedzić, praktykuje tego wstrzemięźliwość; ochrania funkcję nosa, podejmuje się wstrzemięźliwości funkcji nosa. Posmakowawszy smak językiem, mnich nie chwyta się jego znaków i cech. Gdyż, jeżeli pozostawiłby funkcję języka niewstrzemięźliwą, złe niekorzystne stany pożądania i smutku mogłyby go nawiedzić, praktykuje tego wstrzemięźliwość; ochrania funkcję języka, podejmuje się wstrzemięźliwości funkcji języka. Poczuwszy dotyk ciałem, mnich nie chwyta się jego znaków i cech. Gdyż, jeżeli pozostawiłby funkcję ciała niewstrzemięźliwą, złe niekorzystne stany pożądania i smutku mogłyby go nawiedzić, praktykuje tego wstrzemięźliwość; ochrania funkcję ciała, podejmuje się wstrzemięźliwości funkcji ciała. Poznawszy idee umysłem, mnich nie chwyta się ich znaków i cech. Gdyż, jeżeli pozostawiłby funkcję umysłu niewstrzemięźliwą, złe niekorzystne stany pożądania i smutku mogłyby go nawiedzić, praktykuje tego wstrzemięźliwość; ochrania funkcję umysłu, podejmuje się wstrzemięźliwości funkcji umysłu. To w ten sposób mnich jest tym który ochrania.

A w jaki sposób mnich jest tym który cierpliwie wytrzymuje? Tu, mnich cierpliwie wytrzymuje zimno i upał; głód i pragnienie, kontakt z muchami, komarami, wiatrem, palącym słońcem, i wężami; niegrzeczne i obraźliwe sposoby mowy; jest w stanie znieść powstałe cielesne uczucia co bolesne, dotkliwe, ostre, kłujce, przenikliwe, niemiłe, odbierające witalność. To w ten sposób mnich jest tym który cierpliwie wytrzymuje.

A w jaki sposób mnich jest tym który idzie? Tu, mnich jest tym, który szybko idzie w okolice gdzie nigdy przedtem nie był, przez ten długi czas, mianowicie, uspokojenie wszystkich determinacji, rezygnacja z wszelkich posiadłości, wyczerpanie pragnienia, beznamiętność, wstrzymanie, wygaszenie. To w ten sposób mnich jest tym który idzie.

Posiadając te pięć czynników, mnich jest warty podarunków, gościnności, ofiar, jest warty oddawania mu czci, jest nieprzewyższonym polem zasług dla świata.