AN IV, 60 - praktyka świeckiego wyznawcy

Wtedy gospodarz Anathapindika podszedł do Zrealizowanego, złożył mu hołd i usiadł z boku. Zrealizowany powiedział do niego:

Gospodarzu, szlachetny uczeń który posiada cztery cechy, praktykuje w sposób odpowiedni dla świeckiego wyznawcy, w sposób przynoszący sławę i prowadzący do nieba. Jakie cztery?

Tu, gospodarzu, szlachetny uczeń zaopatruje Zgromadzenie mnichów w szaty; zaopatruje Zgromadzenie mnichów w jedzenie; zaopatruje Zgromadzenie mnichów w miejsca pobytu; zaopatruje Zgromadzenie mnichów w lekarstwa dla chorych.

Gospodarzu, szlachetny uczeń który posiada te cztery cechy, praktykuje w sposób odpowiedni dla świeckiego wyznawcy, w sposób przynoszący sławę i prowadzący do nieba.

Kiedy mądrzy praktykują w sposób

odpowiedni dla świeckiego wyznawcy,

zaopatrują cnotliwych mnichów o dobrym zachowaniu

w szaty, jedzenie, miejsca pobytu, i lekarstwa:

dla nich zasługi powiększają się

zarówno w dzień jak i nocy

zasługi stale się powiększają

po wykonaniu doskonałych uczynków,

przemijają do niebiańskiego stanu.