AN IV, 52

Mnisi, są te cztery strumienie zasług, strumienie korzystnego, zasilania szczęścia – niebiańskie, dojrzewające w szczęściu, sprzyjające niebiosom – prowadzące do tego co się sobie życzy, pragnie i co miłe, do własnego dobra i szczęścia. Jakie cztery?

Tu, szlachetny uczeń posiada niezachwianą wiarę w Tathagatę w taki sposób: 'Zrealizowany jest arahatem, doskonale przebudzonym, spełnionym w prawdziwej wiedzy i prowadzeniu się, pomyślnym, znawcą światów, nieprzewyższonym przywódcą osób do opanowania, nauczycielem bogów i ludzi, Przebudzonym, Zrealizowanym'. To pierwszy strumień zasług.

Tu, szlachetny uczeń posiada niezachwianą wiarę w Dhammę, w taki sposób: 'Dhamma jest dobrze wyłożona przez Zrealizowanego, widzialna tutaj i teraz a nie (po upływie czasu) zapraszająca do wglądu, naprowadzająca, doświadczana przez mądrych dla każdego osobiście'. To drugi strumień zasług.

Tu, szlachetny uczeń posiada niezachwianą wiarę w Zgromadzenie, w taki sposób: 'Zgromadzenie uczniów Zrealizowanego praktykuje w dobry sposób, praktykuje w uczciwy sposób, praktykuje w prawdziwy sposób, praktykuje w odpowiedni sposób; mianowicie, cztery pary osób, osiem typów jednostek – to Zgromadzenie uczniów Zrealizowanego jest godne darów, godne gościnności, godne podarunków, godne ukłonu z szacunkiem, nieprzewyższone pole zasług dla świata'. To trzeci strumień zasług.

Tu, szlachetny uczeń posiada moralne zachowanie jako niezłomne, niezdarte, nienaganne, niezagmatwane, uwalniające, chwalone przez mądrych, wolne od chciwości, wiodące do koncentracji'. To czwarty strumień zasług.

Takie są te cztery strumienie zasług, strumienie korzystnego, zasilania szczęścia – niebiańskie, dojrzewające w szczęściu, sprzyjające niebiosom – prowadzące do tego co się sobie życzy, pragnie i co miłe, do własnego dobra i szczęścia.

Kiedy ma wiarę w Tathagatę,

niezachwianą i dobrze ustanowioną,

i moralne zachowanie co dobre,

kochane przez szlachetnych i chwalone;

kiedy ma wiarę w Zgromadzenie

i jego pogląd jest właściwy,

mówią o nim, że nie jest biedny,

że nie przeżył życia na próżno.

Zatem inteligentny człowiek,

pamiętając Naukę Buddy,

powinien skłaniać się do wiary i moralnego zachowania,

pewności i wizji Dhammy.