AN V, 133

„Mnisi, nawet obracający kołem monarcha, prawowity król który rządzi przez Dhammę, nie obraca kołem bez króla nad sobą”.

Kiedy to zostało powiedziane, pewien mnich powiedział do Zrealizowanego: „Ale czcigodny panie, kto mógłby być królem ponad obracającym kołem monarchą, prawowitym królem rządzącym przez Dhammę?”

„To Dhamma, mnichu”, powiedział Zrealizowany. „Tu, obracający królem monarcha, prawowity król który rządzi przez Dhammę, polega właśnie na Dhammie, honoruje, szanuje i czci Dhammę, bierze Dhammę za swój standard, proporzec i autorytet, zapewniający prawowierną ochronę, schronienie, i straż dla ludzi na jego dworze. I znów, obracający królem monarcha, prawowity król który rządzi przez Dhammę, polega właśnie na Dhammie, honoruje, szanuje i czci Dhammę, bierze Dhammę za swój standard, proporzec i autorytet, zapewniający prawowierną ochronę, schronienie, i straż dla swych wasali khattiyów; dla swej armii; dla braminów i gospodarzy; dla zwierząt i ptaków. Zapewniwszy taką prawowierną ochronę, schronienie, i straż, ten obracający kołem monarcha, prawowity król który rządzi przez Dhammę, obraca kołem jedynie przez Dhammę, kołem które nie może być zawrócone przez żadną wrogą istotę w ludzkiej formie.

Tak też, mnichu, Tathagata, Arahat, Doskonale Przebudzony prawowity król Dhammy, polegając właśnie na Dhammie, honorując, szanując i czcząc Dhammę, bierze Dhammę za swój standard, proporzec i autorytet, zapewniający prawowierną ochronę, schronienie, i straż dla mnichów, mówiąc:

'Takie cielesne działanie powinno być kultywowane; takie cielesne działanie nie powinno być kultywowane. Takie werbalne działanie powinno być kultywowane; takie werbalne działanie nie powinno być kultywowane. Takie mentalne działanie powinno być kultywowane; takie mentalne działanie nie powinno być kultywowane. Taki sposób utrzymania powinien być kultywowany; taki sposób utrzymania nie powinien być kultywowany. Do takiej wioski czy miasteczka powinno się udawać; do takiej wioski czy miasteczka nie powinno się udawać'.

I znów, Tathagata, Arahat, Doskonale Przebudzony prawowity król Dhammy, polegając właśnie na Dhammie, honorując, szanując i czcząc Dhammę, bierze Dhammę za swój standard, proporzec i autorytet, zapewniający prawowierną ochronę, schronienie, i straż dla mniszek … świeckich wyznawców … świeckich wyznawczyń, mówiąc:

'Takie cielesne działanie powinno być kultywowane; takie cielesne działanie nie powinno być kultywowane. Takie werbalne działanie powinno być kultywowane; takie werbalne działanie nie powinno być kultywowane. Takie mentalne działanie powinno być kultywowane; takie mentalne działanie nie powinno być kultywowane. Taki sposób utrzymania powinien być kultywowany; taki sposób utrzymania nie powinien być kultywowany. Do takiej wioski czy miasteczka powinno się udawać; do takiej wioski czy miasteczka nie powinno się udawać'.

Zapewniwszy taką prawowierną ochronę, schronienie, i straż, Tathagata, Arahat, Doskonale przebudzony, prawowity król Dhammy, wprowadza w ruch nieprzewyższone koło Dhammy, koło które nie może być zawrócone przez żadnego pustelnika, bramina, boga, Marę czy Brahmę, czy przez kogokolwiek w świecie”.