AN VII, 49

Mnisi, te siedem percepcji, kiedy utrzymane przy istnieniu i kultywowane, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za ich spełnienie. Jakie siedem? Percepcja brzydoty, percepcja śmierci, percepcja odpychających aspektów jedzenia, percepcja braku rozmiłowania w całym świecie, percepcja nietrwałości, percepcja cierpienia w tym co nietrwałe, i percepcja nie-ja w tym co cierpieniem. Te siedem percepcji, kiedy utrzymane przy istnieniu i kultywowane, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminujące w nieśmiertelnym, mające nieśmiertelne za ich spełnienie.

1. Zostało powiedziane: „Percepcja brzydoty, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?

Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji brzydoty, jego umysł wzdraga się przed stosunkiem seksualnym, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa się od niego i nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do stosunku seksualnego, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji brzydoty.

Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji brzydoty, jego umysł skłania się do stosunku seksualnego, albo jeżeli nie odwraca się od niego, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji brzydoty, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji brzydoty, jego umysł wzdraga się przed stosunkiem seksualnym, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję brzydoty, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.

Kiedy zostało powiedziane: „Percepcja brzydoty, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.

2. Zostało powiedziane: „Percepcja śmierci, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?

Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji śmierci, jego umysł wzdraga się przed przywiązaniem do życia, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do przywiązania do życia, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji śmierci.

Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji śmierci, jego umysł skłania się ku przywiązaniu do życia, albo jeżeli nie odwraca się od niego, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji śmierci, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji śmierci, jego umysł wzbrania się przed przywiązaniem do życia, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję śmierci, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.

Kiedy zostało powiedziane: „Percepcja śmierci, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.

3. Zostało powiedziane: „Percepcja odpychających aspektów jedzenia, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?

Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia, jego umysł wzdraga się przed pragnieniem smaków, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do pragnienia smaków, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia.

Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia, jego umysł skłania się ku pragnieniu smaków, albo jeżeli nie odwraca się od niego, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji odpychających aspektów jedzenia, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia, jego umysł wzbrania się przed pragnieniem smaków, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję odpychających aspektów jedzenia, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.

Kiedy zostało powiedziane: „Percepcja odpychających aspektów jedzenia, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.

4. Zostało powiedziane: „Percepcja braku rozmiłowania w całym świecie, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?

Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, jego umysł wzdraga się przed pięknymi rzeczami świata, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do pięknych rzeczy w świecie, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie.

Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, jego umysł skłania się ku pięknym rzeczom w świecie, albo jeżeli nie odwraca się od nich, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, jego umysł wzbrania się przed pięknymi rzeczami w świecie, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję braku rozmiłowania w całym świecie, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.

Kiedy zostało powiedziane: „Percepcja braku rozmiłowania w całym świecie, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.

5. Zostało powiedziane: „Percepcja nietrwałości, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?

Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości, jego umysł wzdraga się przed zyskiem, uznaniem i pochwałą, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do zysku, uznania i pochwały, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości.

Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości, jego umysł skłania się ku zyskowi uznaniu i pochwale, albo jeżeli nie odwraca się od nich, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji nietrwałości, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości, jego umysł wzbrania się przed zyskiem, uznaniem i pochwałą, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję nietrwałości, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.

Kiedy zostało powiedziane: „Percepcja nietrwałości, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.

6. Zostało powiedziane: „Percepcja cierpienia w tym co nietrwałe, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?

Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, pilna percepcja niebezpieczeństwa staje się u niego ustanowiona wobec indolencji, lenistwa, niedbałości, braku uwagi, braku wysiłku i bezrefleksyjności, jak wobec mordercy z wyciągniętym mieczem.

Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, pilna percepcja niebezpieczeństwa nie staje się u niego ustanowiona wobec indolencji, lenistwa, niedbałości, braku uwagi, braku wysiłku i bezrefleksyjności, jak wobec mordercy z wyciągniętym mieczem, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, pilna percepcja niebezpieczeństwa staje się u niego ustanowiona wobec indolencji, lenistwa, niedbałości, braku uwagi, braku wysiłku i bezrefleksyjności, jak wobec mordercy z wyciągniętym mieczem, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję cierpienia w tym co nietrwałe, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.

Kiedy zostało powiedziane: „Percepcja cierpienia w tym co nietrwałe, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.

7. Zostało powiedziane: „Percepcja nie-ja w tym co cierpieniem, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?

Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, jego umysł uwalnia się od ja-twórczości i moje-twórczości, i wyobrażenia odnośnie tego świadomego ciała i wszystkich zewnętrznych znaków; przekroczył rozróżnianie i jest spokojny i dobrze wyzwolony.

Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, jego umysł nie uwalnia się od ja-twórczości i moje-twórczości, i wyobrażenia odnośnie tego świadomego ciała i wszystkich zewnętrznych znaków; nie przekroczył rozróżniania i nie stał się spokojny i dobrze wyzwolony, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, jego umysł uwalnia się od ja-twórczości i moje-twórczości, i wyobrażenia odnośnie tego świadomego ciała i wszystkich zewnętrznych znaków; przekroczył rozróżnianie i jest spokojny i dobrze wyzwolony, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję nie-ja w tym co cierpieniem, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.

Gdy zostało powiedziane: „Percepcja nie-ja w tym co cierpieniem, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminujące w nieśmiertelnym, mająca nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.

Te siedem percepcji, mnisi, kiedy utrzymane przy istnieniu i kultywowane, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminujące w nieśmiertelnym, mające nieśmiertelne za ich spełnienie.