AN III, 57

Wtedy wędrowiec Vacchagotta podszedł do Zrealizowanego, wymienił z nim pozdrowienia, a kiedy kurtuazyjna i grzecznościowa rozmowa została zakończona, usiadł z boku i powiedział:

„Mistrzu Gotama, usłyszałem: 'Pustelnik Gotama mówi: 'Jedzenie powinno być oferowane tylko mi, nie innym; jedzenie powinno być oferowane tylko moim uczniom, nie uczniom innych. Tylko to co dawane mi, jest o wielkim owocu, nie to co dawane innym; tylko to co dawane moim uczniom jest o wielkim owocu, nie to co dawane uczniom innych'. Czy ci którzy mówią w ten sposób, czy mówią to co głosi Zrealizowany bez błędnego go reprezentowania tym co sprzeczne z faktami? Czy wyjaśniają to zgodnie z Dhammą, w taki sposób, że nie ma w tym nic co dawałoby grunt pod uprawnioną krytykę tych założeń?" "Vaccha, ci którzy tak mówią: 'Pustelnik Gotama mówi: 'Jedzenie powinno być oferowane tylko mi, nie innym; jedzenie powinno być oferowane tylko moim uczniom, nie uczniom innych. Tylko to co dawane mi, jest o wielkim owocu, nie to co dawane innym; tylko to co dawane moim uczniom jest o wielkim owocu, nie to co dawane uczniom innych', nie mówią zgodnie z tym co zostało przeze mnie powiedziane, ale błędnie mnie reprezentują tym co jest nieprawdą i sprzeczne z faktami.

Ten kto powstrzymuje innego od dawania jedzenia tworzy przeszkodę i kłopoty dla trzech ludzi. Jakich trzech? Tworzy przeszkodę dla uzyskania zasługi przez dawcę, dla uzyskania podarunku przez otrzymującego, i już okaleczył i zranił siebie. Ten kto powstrzymuje innego od dawania jedzenia tworzy przeszkodę i kłopoty dla tych trzech ludzi.

Ale, Vaccha, powiadam, że uzyskuje się zasługę nawet przez wylanie wody użytej do zmywania naczyń do kosza czy kubła na odpadki, myśląc: 'Niech stworzenia tu żyjące zjedzą to!' Jak znacznie bardziej, zatem, gdy daje się ludzkim istotom! Jednakże, powiadam że, to co dane temu o moralnym zachowaniu jest bardziej owocne, niż [to co dane] niemoralnej osobie. A [najgodniejszym otrzymującym] jest ten, kto porzucił pięć czynników i posiada pięć czynników.

Jakie pięć czynników porzucił? Zmysłowe pożądanie, złą wolę, ospałość i stany letargiczne, niepokój i wyrzuty sumienia, i wątpliwość. To pięć czynników które porzucił.

A jakie pięć czynników posiada? Moralne zachowanie, koncentrację, mądrość, wyzwolenie, i wiedzę i wgląd w wyzwolenie tego poza treningiem. To pięć czynników, które posiada.

To w ten sposób, powiadam, że to co dane temu kto porzucił pięć czynników i posiada pięć czynników, jest bardzo owocne”.

Wśród różnych rodzajów wołów,

czy to czarnych, białych, czerwonych, czy złotych,

łaciatych, jednokolorowych czy wzorzystych,

opanowany byk się rodzi,

posiadający siłę, obdarzony szybkością.

Zaprzęgają właśnie mu ładunek,

nie troszcząc się o jego kolor.

Tak też, wśród ludzkich istot,

niezależnie od stanu narodzin -

wśród khattiyów, braminów, vessów,

suddów, candali, czy śmieciarzy -

wśród ludzi wszelkiego sortu

ta opanowana osoba o dobrych manierach się rodzi,

stabilny w Dhammie, cnotliwy w prowadzeniu się,

prawdomówny, obdarzony wstydem,

ten kto porzucił narodziny i śmierć,

spełniony w świętnym życiu,

z odłożonym brzemieniem, oderwany,

kto wykonał swe zadanie, wolny od skaz;

kto wyszedł poza wszystkie rzeczy

i przez nie-utrzymywanie zrealizował wygaszenie:

Dar jest prawdziwie rozległy,

gdy zasiany w tym czystym polu.

Głupcy pozbawieni zrozumienia,

otępiali i nieuczeni,

nie usługują świętym,

ale dają swe podarunki tym z zewnątrz.

Ci jednakże, którzy usługują świętym,

mądrym o statusie mędrców,

i tym, których wiara w Pomyślnego

jest głęboko zakorzeniona i dobrze ustanowiona,

odchodzą do świata bogów,

bądź rodzą się tu, w dobrej rodzinie.

Postępując kolejnymi krokami,

ci mądrzy zrealizują wygaszenie.