Skazy porzucane przez widzenie

Jakie skazy mogą być porzucone przez widzenie? Tu mnisi, niepouczony przeciętny człowiek nie szanujący szlachetnych i nieobeznany z ich Dhammą, niezdyscyplinowany w niej, nie szanujący prawdziwych ludzi i nieobeznany z ich Dhammą niezdyscyplinowany w niej, nie rozumie jakie rzeczy są godne uwagi a jakie rzeczy są niegodne uwagi. I skoro tak jest, nie skierowuje on uwagi na rzeczy tego godne, i skierowuje on uwagę na rzeczy tego niegodne. Na jakie rzeczy niegodne tego skierowuje on swą uwagę?

To takie rzeczy, że gdy skierowuje on na nie uwagę, niepowstałe skazy zmysłowego pragnienia, istnienia i ignorancji powstają u niego, czy też powstałe skazy zmysłowego pragnienia, istnienia i ignorancji powiększają się u niego. To są rzeczy niegodne uwagi na które skierowuje on uwagę. A jakie rzeczy są godne uwagi na które nie skierowuje on uwagi? To takie rzeczy, że gdy skierowuje on na nie uwagę, niepowstałe skazy zmysłowego pragnienia, istnienia, ignorancji nie powstają u niego a powstałe skazy zmysłowego pragnienia, istnienia, ignorancji są przez niego porzucone. Takie są rzeczy godne uwagi na które nie skierowuje on uwagi. Przez skierowanie uwagi na rzeczy tego niegodne i nie skierowanie uwagi na rzeczy tego godne, zarówno nie powstałe skazy powstają jak powstałe powiększają się.

Oto jak niemądrze skierowuje on uwagę: "Byłem w przeszłości? Nie byłem w przeszłości? Jak byłem w przeszłości? Będąc czym, czym się stałem w przeszłości? Będę w przyszłości? Nie będę w przyszłości? Czym będę w przyszłości? Jak będę w przyszłości? Będąc czym, czym stanę się w przyszłości? Lub jeszcze powątpiewa on odnośnie siebie samego w obecnym czasie tak: "Jestem? Nie jestem? Czym jestem? Jak jestem? Skąd te stworzenie przyszło? Dokąd zmierza?"

Kiedy tak nieodpowiednio skierowuje uwagę, jeden z sześciu poglądów powstaje u niego: Pogląd "ja istnieje dla mnie", powstaje u niego jako prawdziwy i ustanowiony, czy też pogląd "ja nie istnieje dla mnie", powstaje u niego jako prawdziwy i ustanowiony, czy też pogląd "postrzegam ja z ja", powstaje u niego jako prawdziwy i ustanowiony, czy też pogląd "postrzegam nie-ja z ja", powstaje u niego jako prawdziwy i ustanowiony, czy też jeszcze ma on jakiś taki pogląd jak: "To moje ja co mówi i czuje i doświadcza tu i tam dojrzewania dobrych i złych działań; ale to moje ja jest trwale, ciągłe, wieczne nie narażone na zmianę i przetrwa tak długo jak wieczność". Ten typ poglądu jest nazywany gąszczem poglądów, wirem poglądów, falowaniem poglądów, więzem poglądów. Żaden niepouczony przeciętny człowiek więziony więzem poglądów nie jest wolny od narodzin, starości i śmierci od żalu i płaczu bólu smutku i rozpaczy, powiadam, że nie jest wolny od cierpienia.

Dobrze pouczony szlachetny uczeń szanujący szlachetnych i obeznany z ich Dhammą i zdyscyplinowany w niej, rozumie jakie rzeczy są godne uwagi a jakie rzeczy są niegodne uwagi. A skoro tak jest, nie skierowuje on uwagi na rzeczy tego niegodne i skierowuje on uwagę na rzeczy tego godne. Na jakie rzeczy niegodne tego nie skierowuje on swej uwagi? To takie rzeczy, że gdy skierowuje on na nie uwagę niepowstałe skazy zmysłowego pragnienia, istnienia, i ignorancji powstają u niego czy też powstałe skazy zmysłowego pragnienia, istnienia i ignorancji powiększają się u niego. To są rzeczy niegodne uwagi na które nie skierowuje on swej uwagi. A jakie rzeczy są godne uwagi na które skierowuje on uwagę? To takie rzeczy, że gdy skierowuje on na nie uwagę niepowstałe skazy zmysłowego pragnienia, istnienia, ignorancji nie powstają u niego a powstałe skazy zmysłowego pragnienia, istnienia, ignorancji są przez niego porzucone. Takie są rzeczy godne uwagi na które skierowuje on uwagę. Przez nie skierowanie uwagi na rzeczy tego niegodne i skierowanie uwagi na rzeczy tego godne, zarówno nie powstałe skazy nie powstają jak powstałe są porzucone.

Oto jak odpowiednio skierowuje on uwagę: "To jest cierpienie, to jest powstanie cierpienia, to jest wstrzymanie cierpienia, to jest droga prowadząca do wstrzymania cierpienia". Kiedy tak odpowiednio skierowuje on uwagę trzy pęta są porzucane przez niego: pogląd na osobowość, niepewność, i przywiązanie do reguł i rytuałów. Takie są skazy co mogą być porzucone przez widzenie.

M 2