Przy pewnej okazji czcigodny Sariputta
mieszkał w Magadha w Nalakagama. Wtedy wędrowiec Jambukhadaka
podszedł do czcigodnego Sariputty i wymienił z nim pozdrowienia.
Kiedy uprzejma i grzecznościowa rozmowa została zakończona, usiadł
z boku i powiedział do czcigodnego Sariputty:
„Przyjacielu Sariputto, co jest
trudne do zrobienia w tej Dhammie i Dyscyplinie?”
„Odejść w bezdomność jest trudno,
przyjacielu, w tej Dhammie i Dyscyplinie”.
„Co jest trudne do zrobienia przez
tego który odszedł w bezdomność?”
„Odnaleźć w tym radość,
przyjacielu, jest trudne do zrobienia dla tego, który odszedł w
bezdomność”.
„Co jest trudne do zrobienia dla
tego, kto odnalazł radość?”
„Praktykować zgodnie z Dhamma,
przyjacielu, jest trudne do zrobienia dla tego który odnalazł
radość”.
„Ale przyjacielu, jeżeli mnich
praktykuje zgodnie z Dhammą, czy zabierze mu dużo czasu zostanie
arahatem?” „Nie dużo, przyjacielu”.
SN 38: 16
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.