Udana 7. 3

Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał blisko Savatthi w Gaju Jeta w klasztorze Anathapindiki. Przy tej okazji większość ludzi w Savatthi ekscesywnie trzymała się zmysłowych przyjemności. Żyli w chciwości za, tęskniąc, będąc uwiązanymi, odurzonymi, uzależnionymi i oszołomionymi zmysłowymi przyjemnościami. Wtedy liczni mnisi po założeniu szat, zabrawszy swe miski i płaszcze, wkroczyli do Savatthi na żebraczy obchód. Po obejściu Savatthi i po powrocie, po posiłku, podeszli do Zrealizowanego, pokłonili mu się, usiedli z boku i powiedzieli: „Tu w Savatthi, czcigodny panie, większość ludzi trzyma się ekscesywnie zmysłowych przyjemności. Żyją w chciwości za, tęskniąc, będąc uwiązanymi, odurzonymi, uzależnionymi i oszołomionymi zmysłowymi przyjemnościami”. Wtedy, rozumiejąc tego znaczenie, Zrealizowany wygłosił przy tej okazji taką inspirującą wypowiedź:

Trzymając się zmysłowych przyjemności, zmysłowych więzów,
Nie widząc w pętach nic nagannego,
Ci uwiązani pętami nigdy
Nie przekroczą powodzi tak rozległej i wielkiej.