Powstanie i zanik pięciu agregatów

SN 22: 5 

Mnisi, utrzymajcie przy istnieniu koncentrację. Mnich który jest skoncentrowany rozumie rzeczy takimi jakimi rzeczywiście są. A co rozumie takim jakim rzeczywiście jest? Powstanie i przemijanie materii; powstanie i przemijanie uczucia; powstanie i przemijanie percepcji; powstanie i przemijanie determinacji; powstanie i przemijanie świadomości. A co mnisi jest powstaniem materii ... uczucia ... percepcji ... determinacji ... świadomości? Tu, mnisi, człowiek szuka rozmiłowania, zaprasza, pozostaje chwytając. A co jest tym w czym człowiek szuka rozmiłowania, co zaprasza, z czym pozostaje chwytając? Człowiek szuka rozmiłowania w materii, wita ją, pozostaje chwytając się jej. W konsekwencji tego, powstaje rozmiłowanie. Rozmiłowanie w materii jest utrzymywaniem. Z utrzymywaniem, jako warunek, istnienie, z istnieniem jako warunek, narodziny, z narodzinami jako warunek, starość i śmierć, żal, płacz, ból smutek i rozpacz dochodzą do bycia. Takie jest powstanie tej całej masy cierpienia. Człowiek szuka rozmiłowania w uczuciu ... percepcji ... determinacjach ... świadomości, wita ją, pozostaje chwytając się jej. W konsekwencji tego, powstaje rozmiłowanie. Rozmiłowanie w świadomości jest utrzymywaniem. Z utrzymywaniem, jako warunek, istnienie, z istnieniem jako warunek, narodziny, z narodzinami jako warunek, starość i śmierć, żal, płacz, ból smutek i rozpacz dochodzą do bycia. Takie jest powstanie tej całej masy cierpienia. To, mnisi, jest powstaniem materii; to jest powstaniem uczucia; to jest powstaniem percepcji; to jest powstaniem determinacji; to jest powstaniem świadomości.

A co mnisi jest przemijaniem materii ... uczucia ... percepcji ... determinacji ... świadomości? Tu, mnisi, człowiek nie szuka rozmiłowania, nie zaprasza, nie pozostaje chwytając. A co jest tym w czym człowiek nie szuka rozmiłowania, czego nie zaprasza, z czym nie pozostaje chwytając? Człowiek nie szuka rozmiłowania w materii, nie wita jej, nie pozostaje chwytając się jej. W konsekwencji tego, zanika rozmiłowanie w materii. Ze wstrzymaniem rozmiłowania, wstrzymanie utrzymywania. Ze wstrzymaniem utrzymywania, wstrzymanie istnienia, ze wstrzymaniem istnienia wstrzymanie narodzin, ze wstrzymaniem narodzin, wstrzymanie starości i śmierci, żalu, płaczu, bólu, smutku i rozpaczy. Takie jest wstrzymanie tej całej masy cierpienia. Człowiek nie szuka rozmiłowania w uczuciu ... percepcji ... determinacjach ... świadomości, nie wita jej, nie pozostaje chwytając się jej. W konsekwencji tego, zanika rozmiłowanie w świadomości. Ze wstrzymaniem rozmiłowania, wstrzymanie utrzymywania. Ze wstrzymaniem utrzymywania, wstrzymanie istnienia, ze wstrzymaniem istnienia, wstrzymanie narodzin, ze wstrzymaniem narodzin, wstrzymanie starości i śmierci, żalu, płaczu, bólu, smutku i rozpaczy. Takie jest wstrzymanie tej całej masy cierpienia. To, mnisi, jest przemijaniem materii; to jest przemijaniem uczucia; to jest przemijaniem percepcji; to jest przemijaniem determinacji; to jest przemijaniem świadomości.