Malankyaputta

SN 35: 95

Wtedy czcigodny Malunkyaputta podszedł do Zrealizowanego, złożył mu hołd, usiadł z boku i powiedział do niego: „Czcigodny panie, byłoby dobrze gdyby Zrealizowany w skrócie pouczył mnie o Dhammie, tak żebym po usłyszeniu Dhammy od Zrealizowanego, mógł trwać samotnie, oderwany, pilny, i zdecydowany”. „Malunkyaputto, co teraz powinienem powiedzieć młodym mnichom gdy mnich taki jak ty, stary, podstarzały, obciążony latami, o zaawansowanym wieku, co doszedł do ostatniego etapu – prosi mnie o krótkie napomnienie?” „Czcigodny panie, chociaż jestem stary, podstarzały, obciążony latami, o zaawansowanym wieku, co doszedł do ostatniego etapu, niech Zrealizowany pouczy mnie o Dhammie w skrócie, niech Pomyślny pouczy mnie o Dhammie skrócie. Możliwe, że będę mógł zrozumieć znaczenie słów Zrealizowanego, możliwe że stanę się sukcesorem słów Zrealizowanego”. 

„Jak myślisz Malunkyaputto, czy masz jakąś chęć, pożądanie czy przywiązanie do tych widzialnych form poznawanych przez oko, których nie widziałeś nigdy przedtem, których nie widzisz i których nie myślisz, że mogą być widziane?” „Nie, czcigodny panie”. "Czy masz jakąś chęć, pożądanie czy przywiązanie do tych dźwięków poznawanych przez ucho ... zapachów poznawanych przez nos ... smaków poznawanych przez język ... dotyków poznawanych przez ciało ... mentalnych obiektów poznawanych przez umysł, których nie poznawałeś nigdy przedtem i których nie poznajesz i nie myślisz, że mogą być poznawane?" „Nie panie".”Zatem Malunkyaputto, powinieneś się trenować tak: 'W widzianym niech będzie tylko widziane, w słyszanym niech będzie tylko słyszane, w odczuwanym niech będzie tylko odczuwane, w poznawanym niech będzie tylko poznawane' – tak Malunkyaputto powinieneś się trenować. Kiedy Malunkyaputto dla ciebie w widzianym będzie tylko widziane, w słyszanym tylko słyszane, w odczuwanym tylko odczuwane, w poznawanym tylko poznawane; wtedy Malunkyaputto nie (będziesz) tym przez którego (tvam na tena); Kiedy Malunkyaputto nie (będziesz) tym przez którego, wtedy nie (będziesz) w tamtym miejscu (tvam na tattha); kiedy Malunkyaputto nie (będziesz) w tamtym miejscu, wtedy nie (będziesz) ani tutaj ani tam ani pomiędzy dwoma: właśnie to jest koniec cierpienia”.

„Czcigodny panie, zrozumiałem szczegółowo znaczenie tego co Zrealizowany powiedział w skrócie:

Po zobaczeniu formy z pomieszaną uważnością
Skierowując uwagę na przyjemny znak,
Doświadcza go z odurzonym umysłem
I pozostaje mocno się go trzymając.

Wiele uczuć rozwija się wewnątrz,
Mając początek w widzialnych formach,
Pożądliwość jak również irytacja
Przez które umysł staje się wzburzony.
Dla tego który gromadzi w ten sposób cierpienie
Mówi się, że wygaszenie jest odległe.

Po usłyszeniu dźwięku z pomieszaną uważnością ...

Po powąchaniu zapachu z pomieszaną uważnością ...

Po cieszeniu się smakiem z pomieszaną uważnością ...

Po odczuciu kontaktu z pomieszaną uważnością ...

Po poznaniu obiektu z pomieszaną uważnością
Skierowując uwagę na przyjemny znak,
Doświadcza go z odurzonym umysłem
I pozostaje mocno się go trzymając.

Wiele uczuć rozwija się wewnątrz,
Mając początek w widzialnych formach,
Pożądliwość jak również irytacja
Przez które umysł staje się wzburzony.
Dla tego który gromadzi w ten sposób cierpienie
Mówi się, że wygaszenie jest odległe.

Kiedy stale uważny, widząc formy,
Nie jest rozogniony przez pożądanie formy;
Doświadcza jej z beznamiętnym umysłem
I nie pozostaje mocno się jej trzymając.

Podróżuje uważnie w taki sposób
Że nawet gdy widzi formę,
I podczas gdy doświadcza uczucia,
[Cierpienie] jest wyczerpane, nie powstaje.
Dla tego kto tak zdemontował cierpienie,
Mówi się, że wygaszenie jest blisko.

Kiedy stale uważny, słysząc dźwięki,
Nie jest rozogniony przez pożądanie dźwięków; ...

Kiedy stale uważny, wąchając zapachy,
Nie jest rozogniony przez pożądanie zapachów; ...

Kiedy stale uważny, ciesząc się smakiem,
Nie jest rozogniony przez pożądanie smaków; ...

Kiedy stale uważny, odczuwając kontakt,
Nie jest rozogniony przez pożądanie kontaktów; ...

Kiedy stale uważny, poznając obiekt,
Nie jest rozogniony przez pożądanie obiektów;
Doświadcza ich z beznamiętnym umysłem
I nie pozostaje mocno się ich trzymając.

Podróżuje uważnie w taki sposób
Że nawet gdy poznaje obiekty,
I podczas gdy doświadcza uczucia,
[Cierpienie] jest wyczerpane, nie powstaje.
Dla tego kto tak zdemontował cierpienie,
Mówi się, że wygaszenie jest blisko.

To w taki sposób, czcigodny panie, zrozumiałem szczegółowo znaczenie tego co zostało powiedziane przez Zrealizowanego w skrócie”. „Dobrze, dobrze Malunkyaputto! To dobrze, że znaczenie tego co powiedziałem w skrócie zrozumiałeś szczegółowo”. 

Wtedy czcigodny Malunkyaputta, po ucieszeniu się i uradowaniu słowami Zrealizowanego, wstał ze swego miejsca i po złożeniu hołdu Zrealizowanemu, trzymając go po swej prawej stronie, odszedł. Wtedy, trwając samotnie, oderwany, pilny, gorliwy i zdecydowany, czcigodny Malunkyaputta przez osobistą realizację i bezpośrednią wiedzę wkroczył i trwał w tym najwyższym celu świętego życia w imię którego szlachetnie urodzony słusznie odchodzi z domowego życia w bezdomność. Miał on bezpośrednią wiedzę tak: "Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było wykonać zostało wykonane, nigdy więcej tego stanu istnienia". I czcigodny Malunkyaputta został jednym z arahatów.